V வரதராஜனின் “ இது நம்ம  நாடு”  ஓர்  அரசியல் ஊசி வெடி பட்டாசு !. யுனைடெட் விஷுவல்ஸ் நாடகக் குழுவிற்காக துக்ளக் சத்யா எழுதி TV வரதராஜன்  நாடக வடிவாக்கி இயக்கிய மேடை நாடகம் இது!

வரதராஜனின் தாத்தா அவருக்கு 25 கோடி சொத்தை கொடுக்க அதை எப்படி  முதலீடு செய்வது என்று வரதராஜனும் அவரது குடும்பமும் ஆருயிர் நண்பனும் சேர்ந்து ஆடுவது  – ஆட்டுவது தான் இது நம்ம நாடு.

சினிமா, பத்திரிகை என்று ஆரம்பித்து அதில் அரசியல் வாதிகளின் குறுக்கீட்டால் நஷ்டமடையும் வரதராஜன் அரசியல் கட்சி ஆரம்பிக்கலாம் என்றதும் அதுவரை ஷேர் ஆட்டோவாயிருந்த கதை  சும்மா SUV மாதிரி ஓட ஆரம்பிக்கிறது.

சும்மா சொல்லக் கூடாது! – வசனத்தில் துக்ளக் சத்யா பூந்து விளையாடுகிறார். காங்கிரசைத் தாக்கும் போதும் சரி, தமிழ் நாட்டு அரசியலைத் தாக்குவதிலும் சரி துக்ளக் சத்யா தான் வரதராஜன் குரலில் பேசுகிறார் என்பது சுத்தமாகத் தெரிகிறது. ஆனால் வரதராஜன்  மற்றும் அவரது மனைவி, நண்பர் ராமசேஷன், , அரசியல்வாதிகள், ஹை கமாண்டின் எடுபிடி சர்தார்ஜி  அனைவரது நடிப்பும்  கன  கச்சிதம்! நாடகத்தை நிமிர்ந்து பார்க்க  வைக்கிறது.

குடியை ஒழிக்க ‘டாஸ்மாக்’ பெயரில் தனி மாவட்டம் அமைத்து அங்கு மட்டும் குடிக்கலாம் , அரசுக்கு வருமானத் திற்கும் பஞ்சமில்லை, குடிகாரருக்கும் கஷ்டமில்லை என்பது புதுமையான நகைச்சுவை.

கருணாநிதி,மன்மோகன் சிங், சோனியா,  ஹை கமாண்ட், 3ஜி, ஓட்டுக்கு காசு,போன்ற அரசியல் நையாண்டிகள்  வரதராஜனின் வார்த்தையில் நொறுங்கும் பல்புகள்.  பவுண்டரி,சிக்ஸர் என்று கவலைப் படாமல் சிங்கிள் ரன்னாக ஸ்கோர் செய்கிறார்கள் நடிப்பவர்கள் அனைவரும்!

எப்போதும் துக்கப்படற பிரைம்மினிஸ்டர்,குடும்பாலயம், அரசியல் வாதிகளால் பாதிக்கப் பட்டவர் முன்னேற்றக் கழகம்   ( அ.பா.மு.க),  டெபுடி பிரைம் மினிஸ்டர்  ஆன வரதராஜன் முதன் முதலில் கையெழுத்திட்ட கோப்பின் மூலம் மூணு லட்சம் கோடிக்கு மேல ஊழல், அதனால் வரும் சி‌பி‌ஐ விசாரணை, முடிவில் அப்பீல் இல்லா ஆயிரம் ஆண்டு கடுங்காவல் தீர்ப்பு வழங்கிய தலைமை நீதிபதி – நாடகம் முழுவதையும்  நம்மை  சிறு புன்னகையுடன் பார்க்க வைக்கிறார்கள். 

வசனத்தில் இருக்கும் பஞ்ச்சுக்கு ஒரு பதச் சோறு  – ‘ஹை கமாண்ட்  அவனுமில்லை, இவனுமில்லை  so நீயா ‘ – கை தட்டல் எகிறுகிறது!

அந்த மாதிரி பஞ்ச்  கதையிலும் இருந்திருந்தால் இன்னும் அதிகமாக ரசித்திருக்க முடியும்.  

இது  நாடகமல்ல -அரசியல் நையாண்டிகளின் தொகுப்புச் சிதறல்! என்ற ஹிந்து பத்திரிகையின் விமர்சனத்துக்கு நாமும் வழி மொழிகிறோம்! 

            அழுகை தானே அழுகை தானே

போகும்     போது       யாரும்      ஒன்றாய்    போவதுமில்லை
இருக்கும்  வரையில்  யாரும்   பிரிவை     நினைப்பது மில்லை
அழுகைதானே  மனிதன்   பேசும்       ஆரம்ப      வார்த்தை-அவன்  அடங்கும்    போதும்     தொடங்கும்  வார்த்தை அழுகை தானே !   அழுகை தானே !

இன்பம்      யாவும்      இரவைப்    போல
       விடிந்த      பின்னால்    கலைந்து    போகும்
துன்பம்      யாவும்      நிழலைப்     போல
       ஓட         ஓட         கூடத்       தொடரும்
சிரிப்பை     மனிதன்     மறந்து      விட்டால்
      வாழ்க்கை   எல்லாம்     அழுகை     ஆகும்
துடிக்கும்    மனதை     அடக்கி      வைத்தால்
      சொர்க்க     புரியின்      கதவு        திறக்கும் !
 
ஆசை       நெஞ்சில்    தீர்ந்து       போனால்
      அழுகை     கண்ணில்    மறைந்து    போகும்
காசை       அள்ளி      வீசினாலும்
      துயரம்      அங்கே      தோன்றப்    போமோ?
செய்யும்    தொழிலை   சுத்தமாகச்
      செய்யும்    மனிதன்     தெய்வமாவான் – அவன்
போகும்     போது       உலகம்      முழுதும்
      அழுகை     தானே !     அழுகை     தானே !!

ஆடா தொடா எலை

ஆடா தொடா எலையை அரைச்சுப் போட்டான்  – அந்தக்
காயமெல்லாம் மாயமாக மறைஞ்சு போச்சே !

முந்தா நாள் காலையில மாடு வாங்கப் போகையில
கந்தன் வந்தான் கத்தி கந்தன் வந்தான்
கந்தன் வந்தான் கத்தி கந்தன் வந்தான்
ஜோப்பு மேல உள்ள காசை அள்ளித் தாடா – இல்லை
                           பல்லைத்தாட – என்று
கந்தன் கேட்டான் கத்தி கந்தன் கேட்டான்
கந்தன் கேட்டான் கத்தி கந்தன் கேட்டான்

காசு மேல ஆசையால இல்லே என்றான்
               மாடன் இல்லே என்றான்
ஆளு வரும் சத்தம் கேட்டு ஓடப் போனான்
                   கந்தன் ஓடப் போனான்
போகு முன்னே மாடனுக்கு தடியால் தந்தான்
               மூங்கில் கழியால் தந்தான்
               முதுகில் பலமாய் தந்தான் – வலி
தாங்க முடியாமலே ஓடி வந்தான்
           மாடன்  ஓடி வந்தான்
           மருந்து தேடி வந்தான்

நாட்டு வைத்திய நரை முனியும் தடவிப் பார்த்தான்
                     முதுகைத் தடவிப் பார்த்தான்  
                     முதுகைத் தடவிப் பார்த்தான்
அப்புறம்

ஆடா தொடா எலையை அரைச்சுப் போட்டான் – அந்தக்
காயமெல்லாம் மாயமாக மறைஞ்சு போச்சே!

ராகம்: செந்தாழம் பூவில்