காத்திருந்தேன், காத்திருந்தேன்
வழி மீது விழி வைத்து நான்
காத்திருந்தேன் ,காதலன் என் உயிர் அவன்
விழி மலர்ந்து வழியே வருவான் என்று.
வந்தது அந்த ஒரு நாள்,அன்று
வந்தது அவன் அல்லவே,
அவன் வரைந்த மடல் அன்றோ
ஆசை வேகத்தோடு படிக்கவே;
எல்லாமே புரிந்தது,கண்கள் இருண்டன
காதலன் அல்ல அவன் நய வஞ்சகன் என்று
காதலுக்கு விலை பேச மனம் எப்படி வந்ததோ?
நாவும் கூசவில்லையோ?
மனம் என்னும் மேடையை சந்தையாக்க,
மணமேடை தன்னை தூக்குமேடையாக்க,
பெண் என்ன போக்கற்றவளா?குற்றவாளியா?
வீழாதே மோக வலையில், எழுந்து நில் மகளே!
தங்கமாக நூறு , வெள்ளியாக ஆறு,கையில பத்து,
நகர் வலம் வர நாலு சக்கரம் என்று
அப்பா கேட்கிறார்,அம்மா ஆமாம் போடுகிறாள் என்றானே
இவர்கள் சொல்லி தான் கண்ணே மணியே என்றானா?
பெண் என்றல் பேயும் இரங்குமாமே?
வேண்டாம், வேண்டாம் :வேண்டவே வேண்டாம்
இரக்கம் என்ன நன்கோடையா, பிச்சையா?
வேண்டும் வேண்டும் உள்ளன்பு சம உ ரிமை!!
அஞ்சாமல்,கெஞ்சாமல் காலத்தை மிஞ்சிடு,
நஞ்சு சுமக்கும் இனத்தோடு சேறாதே
மஞ்சு போல விலகிடும் துயரங்கள், கிளிமகளே
சஞ்சலமின்றி வெற்றி நடை போடு பெண் சிங்கமே!!
குவிகம் மின்னிதழ் (மாத இதழ்) 