தமிழ் இலக்கிய வட்டத்தின் ஒரு பெரும் ஆரமாக விளங்கியவர் ஜெயகாந்தன் என்பதில் சந்தேகமேயில்லை! 

மீசை வைத்த பாரதியைப் போல் இவரும் மீசை முறுக்கும் எழுத்தாள்மையாளர். 

இவரது படைப்புகள் 

வாழ்க்கை அழைக்கிறது, கைவிலங்கு,யாருக்காக அழுதான், பிரும்ம உபதேசம் ,பிரளயம், கருணையினால் அல்ல, பாரிசுக்குப் போ , கோகிலா என்ன செய்துவிட்டாள், சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள், ஒரு நடிகை நாடகம் பார்க்கிறாள், ஒரு மனிதன் ஒரு வீடு ஒரு உலகம், ஜெய ஜெய சங்கரா, கங்கை எங்கே போகிறாள், ஒரு குடும்பத்தில் நடக்கிறது, பாவம் இவள் ஒரு பாப்பாத்தி, கரிக்கொடுக்கள், எங்கெங்கு காணிலும், மூங்கில் காட்டினிலே, ஒரு மனிதனும் சில எருமை மாடுகளும், ஊருக்கு நூறு பேர், ஒவ்வொரு கூரைக்கும் கீழே, பாட்டிமார்களும் பேத்திமார்களும், அப்புவுக்கு அப்பா சொன்ன கதைகள், இந்த நேரத்தில் இவள், காத்திருக்க ஒருத்தி, காரு, ஆயுத பூசை, சுந்தர காண்டம், ஈஸ்வர் அல்லா தேரே  நாம் . ஓ அமெரிக்கா, இல்லாதவர்கள், இதய ராணிகளும் இஸ்பேட்டு ராஜாக்களும், காற்று வெளியினிலே, இன்னும் ஒரு பெண்ணின் கதை, ரிஷிமூலம், சினிமாவுக்குப் போன சித்தாள், உன்னைப்போல் ஒருவன், அற்புதம், 

பாரதி பாடம், இமயத்துக்கு அப்பால், கட்டுரைகள்  எழுதியவர். 

சில கதைகள் அருமையான திரைப்படங்களாகவும் வந்துள்ளன. 

மற்றும் எண்ணற்ற சிறுகதைகள்.அவற்றுள் முக்கியமானவை அக்கினிப் பிரவேசம். ஒரு பிடி சோறு. .எல்லா சிறுகதைகளிலும் தனது  தனி முத்திரையைப் பதித்தவர்.. 

பத்ம பூஷண், ஞானபீடம் ,சாகித்ய அகாடமி, மற்றும் பல உலக விருதுகள் பெற்றவர். 

ஜெயகாந்தனின் சுய சரிதைப் பாடலைக்  கேளுங்கள்! 

கண்டதை சொல்லுகிறேன்
உங்கள் கதையை சொல்லுகிறேன்
இதைக் காணவும் கண்டு நாணவும்
உமக்கு காரணம் உண்டென்றால்
அவமானம் எனக்குண்டோ

கும்பிட சொல்லுகிறேன்
உங்களை கும்பிட்டு சொல்லுகிறேன்
என்னை நம்பவும் நம்பி
அன்பினில் தோயவும் நம்பிக்கை இல்லையென்றால்
எனக்கொரு தம்பிடி நஷ்டம் உண்டோ

இந்தக் கோடையில்   பொன்னியின் செல்வன் ரசிகர்களுக்கு நல்ல வேட்டை! 

இரண்டு அணிகள் பொன்னியின் செல்வன் நாடகத்தை மேடையேற்றப் போகிறார்கள்.

1999 இல் முதல் முறையாக மேடையேற்றினார்கள். அதன் புகைப்படம் கிடைக்கவில்லை!

அதைப் போல் TKS புகழேந்தி அவர்களும் ’ பொன்னியின் செல்வன் – நந்தினியின் பார்வையில்’ என்ற நாடகத்தை 2005 லிருந்து நாலைந்து முறை மேடையேற்றியிருக்கிறார்களாம். அதுபற்றி புகைப்படமோ மற்ற தகவலோ இல்லை! 

 இது சிகாகோ தமிழ்ச்சங்கம் 2014இல் மேடையேற்றியபோது எடுத்த படம்.!

இது 2014இல் சென்னையில் மேஜிக் லேண்டர்ன் மேடையேற்றிய வெற்றிப் படைப்பில் எடுத்த புகைப்படம் ! 

இது  இந்த மாதம் மேடையேற்றப்பட்ட  ஸ்ரீதேவி ஃபைன் ஆர்ட்ஸ் வழங்கும் ஆடுதுறை SSN சபாவின் தயாரிப்பு! 

பொன்னியின் செல்வன் கதையைப் படிக்காதவர் ஒருவர் நாடகத்தைப் பார்த்தால் எப்படியிருக்கும்? அப்படிப்பட்ட ஒருவரை குவிகம் ஆசிரியர் அழைத்துச் சென்று  SSN  சபாவின்  நாடகத்தைப் பார்க்க வைத்தார். அவரின் விமர்சனத்தை அடுத்த  பக்கத்தில் பாருங்கள்! 

அந்த நாடகத்தில் வந்தியத் தேவனும் ஆதித்திய கரிகாலனும் உரையாடும் இடம் இது!

மறுபடியும்  மேஜிக் லேண்டர்ன் 2015 ஜூலையில் மேடையேற்றுகிறார்கள்! 

இன்னுமொரு இனிக்கும் செய்தி! 

பொன்னியின் செல்வன் கிராஃபிக்கில் வலம் வரப் போகிறது! சென்னையின் REWINDA MOVIETOONS ‘நந்தினி கலைக் கூடம்’ என்ற பலகையில் பொன்னியின் செல்வனை   2 டியில் கொண்டு வருகிறார்கள்! 

ஏழு வருட உழைப்பு! 15 டி‌வி‌டிகள்!  இந்த மாதம் ஏப்ரலில் வெளிவர இருக்கிறது! 

வாங்கத் தயாராகுங்கள்! 

அதன் டிரைலர் இதோ! 

நாடகத்தைப்  பற்றிய சில கருத்துக்களைப் பகிர்ந்துகொள்ளும் முன் :-

‘கிடுக்கிப்பிடி எழுத்தாளர்’ என்றும்
அறியப்பட்ட கல்கியின் பொன்னியின் செல்வனைப் படித்திராத ஒருசிலரில் நானும் ஒருவன்.
சுத்தமாக கதையும் தெரியாது. ஆகவே கல்கியின் படைப்பு ஏற்படுத்திய தாக்கத்தையும்,
நாடகத்தில் சொல்லப்படும் முறையையும் ஒப்பிட்டுக்கொண்டே இருக்கவேண்டிய சிரமம்
இல்லை. கதை புரியவேண்டும் நல்லமுறையில் சொல்லப்படவேண்டும் அவ்வளவுதான்.

பிரபலமாகிவிட்ட நாவல்களை நாடகம் அல்லது
சினிமாவிற்கு கொண்டுவரும்போது வேறொரு சிக்கலும் உள்ளது. சில  பாத்திரங்களை வாசகர்கள் மனதில் உருவகப்படுத்தி
இருப்பார்கள். நடிப்பவர்கள் அந்தக் கற்பனைக்குச் சமீபமாக இல்லாவிட்டால் அந்த
சினிமாவோ நாடகமோ அவர்களைக் கவராது.
அதிலும் கல்கிக்கும் பொன்னியின் செல்வனுக்கும் லட்சக்கணக்கில் அபிமானிகளும்,
ஆயிரக்கணக்கில் உபாசகர்களும் உண்டாயிற்றே..

‘மோகமுள்’ ஜமுனாவாக அர்ச்சனா ஜோக்லேகர்,
‘தில்லானா மோகனம்பாள்’ வைத்தியாக நாகேஷ், பாரதியாக சயாஜி ஷிண்டே. என்று மிகப்
பொருத்தமான நடிகர்கள் அப்படத்தின் வெற்றிக்கு ஓரளவிற்குக் காரணமாகிறார்கள்

பொன்னியின் செல்வனை எனக்கு அறிமுகப்
படுத்திய அளவில் ஆடுதுறை எஸ்.எஸ்.என் சபாவின் நாடகத்தைப்
பற்றி எனது கருத்துக்கள்.

ஐந்து பாகங்கள், ஏகப்பட்ட கதை மாந்தர்கள்,
அதிகமான நிலை களங்கள்,   மூன்று
க்ளைமாக்ஸ்கள், இரண்டு சஸ்பென்ஸ்கள், என்று பல சவால்களைக் கொண்ட இந்த பெரும்
படைப்பை மூன்றரை மணிநேர  நாடகமாக்கிய
முயற்சி பாராட்டத்தகுந்ததே..

ரசித்தவை:

•  சிக்கலான இந்தக் கதை புரியும் வகையில் விறுவிறுப்பாகவே  சொல்லப்பட்டு இருக்கிறது
•  சரித்திர நாடகமாகையால் வசனங்கள் இலக்கணத் தமிழில் நெருடல் இல்லாமல்
  எழுதப்பட்டுள்ளன. உச்சரிப்பு (இது தற்காலப் பெரிய பிரச்சினை) மிகவும் சிறப்பு.
  (‘ழகரம்’ நன்றாகவே அனைவரும் உச்சரிக்கிறார்கள். ‘லகரமும்’ ‘ளகரமும்’ சிலர்
  திண்டாடுகிறார்கள்)
• காட்சி அமைப்புகளும் அருமை. ‘மூடு பல்லக்கு’ , கடலில் ‘படகு’, ‘யானை’,
  ‘கப்பல் விபத்து’ ஆகியவை சிறப்பாகவே மேடையில் கொண்டு வரப்பட்டிருக்கின்றன.
• இரண்டு “FLASH BACK”
  மட்டுமே.   நன்றாகவும் வந்திருக்கிறது
• எல்லா நடிகர்களுமே சிறப்பாகச் செய்திருக்கிறார்கள்.  அதிலும்  ‘ஆழ்வார்க்கடியான்’, ‘நந்தினி’ இரு சவாலான
  பாத்திரங்களை இயக்குனரும் அந்த நடிகர்களும் நன்றாகவே கொண்டு வந்திருக்கிறார்கள். கடம்பூர் அரண்மனையில் ஆதித்ய கரிகாலன் நடிப்பும்
  வசனங்களும் மிகச் சிறப்பு.
• எல்லாவற்றிற்கும்
  மேலாக பார்வையாளர்கள்  நிறைந்த அரங்கம்
  கடந்த முப்பது ஆண்டுகளில் நான் பார்த்ததில்லை.

சில நெருடல்கள்.

• நாடகத்தின் இறுதி அரைமணிநேரத்தில் நாடகம் இரண்டு  மூன்று முறை முடிவடைந்து மீண்டும்
  தொடங்குவதுபோல் இருக்கிறது.
• கதையை நகர்த்திச் செல்ல வரும் வசனங்களில் ரவிதாசன் என்னும் பாத்திரம்
  மூலமாக வரும் இடங்கள் சற்று குழப்பம். “Dialogue Delivery” பிரச்சினையாக
  இருக்கலாம்.
• ஒரு சில இடங்களில் “எடிட்டிங்” தேவைப்படலாம். ஆதித்ய
  கரிகாலனின் மறைவின் சோகம், யாருக்கு மகுடம் ஆகிய இடங்களில் அவரவர் கருத்துக்கள்
  என்பவை நாடக பாணியில் ஒருவர் ஒருவராக அனைவரும் பேசுகிறார்கள். மதுராந்தக சோழன்
  மனமாற்றம் சற்று நீளம்.  
• “Loose Ends”  ஒரு
  சில உள்ளன. இவை நாடக வடிவத்திற்கு மாற்றியதால் ஏற்பட்டதா என்று தெரியவில்லை.

என்னைப் பொறுத்த அளவில் நாடகம்
ரசிக்கும்படியாக  சிறப்பாகவே இருந்தது.    

என்னை ஈர்த்திடும்அந்த இரண்டு – நல்ல  
பொன்னைப்பழித்து வருகுது உருண்டு
 
பொன்னையேஉருக்கிடும் அந்த இரண்டு – தினம்
என்னையே  மயக்கும் நெருப்பிடைத் துண்டு
 
மூடித் திறந்தஅந்த இரண்டு – எந்தன்
நாடி எகிறுது
அழகினைக் கண்டு
 
கருப்பு
வண்டினம் அந்த இரண்டு – என்னை
விருப்புடன்
அழைத்து மிரளுது மருண்டு
 
தனம் தனம்
என்ற அந்த இரண்டு – என்னை
தினம் தினம்
கொஞ்சி நெகிழ்ந்திடும் திரண்டு
 
இரும்பிடைக்
காந்தமோ அந்த இரண்டு – என்னை
துரும்பென
மாற்றி சுழலுது அரண்டு  
 
சிலையென
நிற்கும் அந்த இரண்டு – பெரும்
மலைதனில்
வெடித்திடும் நாட்டுவெடிக் குண்டு

கண்ணைப்
பறித்திடும் அந்த இரண்டு – -மணப்  
பெண்ணைப்
போல் நாணிக்  கோணுது மிரண்டு
 
கொள்ளை அடித்திடும்  அந்த இரண்டு –நல்ல
கொள்கைப்
பிடிப்பில் பொங்கிடும் வண்டு
 
சூரிய சந்திரனோ
அந்த இரண்டு – நல்ல
நேரிசை வெண்பாபோல்
அழகிய செண்டு
 
துள்ளிக்
குதிக்குது அந்த இரண்டு – என்னை
அள்ளிச்
சொருகிடும் பெருங்கடல் நண்டு
 
அகத்தைக்
காட்டிடும் அந்த இரண்டு – உன்
முகத்தின்
இருவிழிகள் தான்அந்த  இரண்டு !
 
அன்பு கொஞ்சும்  விழி இரண்டு
ஆசை காட்டும்  விழி இரண்டு
இன்ப மூட்டும் விழி இரண்டு
ஈகை  தரும் விழி இரண்டு
உண்மை பேசும் விழி இரண்டு
ஊஞ்சல் ஆடும் விழி இரண்டு
என்னை ஈர்க்கும் விழி இரண்டு
ஏக்கம் தரும் விழி இரண்டு
ஐயமில்லா விழி  இரண்டு
ஒற்றிக் கொள்ளும் விழி இரண்டு
ஓங்கார விழி இரண்டு
ஔவை கண்ட விழி இரண்டு
முருகா உனக்கு விழி
பன்னிரண்டு !

திருவனந்தபுரத்தில்
வசிக்கும் திரு ஆ.மாதவன், ஐம்பதுகளிலிருந்து சிறுகதைகளும் நாவல்களும் படைத்துவரும்
எழுத்தாளர். இவரது ‘கிருஷ்ணப்பருந்து’ நாவல் பெரிதும் பேசப்பட்ட நாவலாகும். இவரது
சிறுகதைகளில் பெரும்பாலும் திருவனந்தபுரம் சாலைத்தெரு என்னும் கடைத்தெருவைக் களமாகக்
கொண்டு இருக்கும். இவரை   ‘கடைத்தெருவின்
கதைசொல்லி’ என்று குறிப்பிடுவார்கள்.

இவரது கதை மாந்தர்கள், ‘எங்கோ
இது போன்ற ஆளைப் பார்த்திருக்கிறோமோ’ என்று தோன்றவைப்பார்கள்.  

இவரது ‘விருந்து’ கதை
தினசரிப்பாடே தகராறில் இருக்கும்போது இலக்கிய நண்பர்களுக்கு விருந்தோம்பல்
செய்யும் ஒருவரின் கதை.

****
**** **** ****

குருவிற்கு பட்டணத்திலிருந்து  இலக்கியமேதையும், சிந்தனையாளருமான  திரு ஆனந்தனிடமிருந்து,
திருவனந்தபுரத்திற்கு  வந்து இவருடன்
நான்கைந்து நாட்கள் தங்கவிருப்பதாகக் கடிதம் வருகிறது.

(‘நீங்கள் முன்னைப்போல
பெரிய விவசாயம், அறுவடை  அது இதுன்னு
பிரமாதமாக  இன்னும் இருப்பதாக உங்கள்
இலக்கிய நண்பர் நினைத்துக் கொண்டிருப்பார் . இங்கே, வந்து பார்க்கும் போதல்லவா
தெரியும் அய்யா சண்டை பிரசண்டம்’ – இது குருவின் மனைவி பார்வதி)      

சிநேகிதம், விருந்தாளி,
கதை, கண்ட கண்ட புஸ்தகம்  என்று சரியாகத்
தொழிலைக் கவனிக்காமல், வீட்டைக்
கவனிக்காமல், வெளியூரில் வேலையிலிருக்கும் மகன் அனுப்பும் கொஞ்சம்
பணத்தில்  ஒப்பேற்றிக்கொண்டு
இருக்கிறார்கள். அந்த மகனுக்கு திருமணமானதும் என்னவாகுமோ  என்ற கவலையும் உண்டு.

ஏதோ காலம் ஓடிக்கொண்டு
இருக்கும்போது மிகுந்த தெளிவும் ஞானமும் கொண்ட பல பரிசுகள் பெற்ற அந்த நண்பர்
வருகிறாரே, எப்படியாவது சமாளித்துக் கொள்ளலாம் .

வந்தும் விடுகிறார்
அந்த நண்பர். சிறப்பாக  அதையும் இதையும்  செய்து விருந்து உபசாரம் நடக்கிறது. இலக்கிய
கர்த்தாவின்  தத்துவ விசாரங்களும் ,
இலக்கியச் சர்ச்சையும் என்று  ஆனந்தமாக
பொழுது கழிகிறது.

(என்னதான் தங்கரேக்கிலே
முகப்பட்டமும் , முதுகு மேல அம்பாரியும், பரிவட்டமும் வச்சாலும், யானைங்கறது அந்த
அலங்காரங்கள் இல்லையே. அப்போ, உண்மை என்ற அமைப்பின் முன்னால்  தொங்கு தோரணம் எல்லாம் சும்மா)

பேச்சு மும்மரத்தில்
இருக்கும் இருவரையும் உணவு வேளைகளில்
பார்வதி தான் வந்து அழைக்க வேண்டியிருக்கும்.  வழக்கம் போல,
இரவு உணவிற்கு தோசை சாப்பிட
பார்வதி அழைக்கிறாள்.

இருவரும்
திருப்தியாகச்  சாப்பிட்டபிறகு
தற்செயலாகத்தான்     மனைவிக்கு சாப்பிட  ஒன்றுமில்லை என்று கவனித்து  திடுக்கிடுறார் குரு.  

வருத்தப்படும் குருவிற்கு
சமாதனம் சொல்கிறாள் பார்வதி.

(நாளைக்கு ஊர்
திரும்புற மனுஷனுக்கு காதிலெ விழப் போவுது, இன்னைக்கு ஒரு நாள் ஏகாதசி விரதம்னு
நினச்சுண்டாப் போச்சு)

பேச்சு, தத்துவ விசாரம், ஆச்சாரக்கலை,
ரியலிசம் அது இது என்று யாருக்கு எடுத்துக்காட்டி என்ன பிரயோசனம் ?  வீட்டு வட்டத்தில் நடக்கும் ரியலிசம் மறந்து
போவது   என்னவொரு மடத்தனம்? என்ன அசகாய
காரியங்கள் செய்து மனைவி இந்த நாலைந்து நாட்களை ஒப்பேற்றினாளோ? இன்று இரவு அவள்
பட்டினி. என்றெல்லாம் யோசிக்கிறார்  குரு.

மறுநாள் காலையில்
ஊருக்குப் புறப்பட்டுப் போகிறார் நண்பர். ஒரு மழை மேக மறைப்பு விலகியது போன்று
தோன்றுகிறது பார்வதிக்கு.

கணவர் திரும்பிவருவதைப்
பார்க்கும் அவளுக்கு ஒரு பேரதிர்ச்சி. கூடவே நண்பரும்.  ரயில் புறப்படும் நேரம் மாறிவிட்டதால் இவர்கள்
போவதற்குள் வண்டி போய்விட்டது மறுநாள் இரவு வண்டிக்குத்தான் போக முடியும்.

சமையற்கட்டில்
நுழைகிறார் குரு.

(சோற்றுப்பானை,
குழம்புப் பாத்திரம், கிண்ணங்கள், கரண்டிகள்..
பாத்திரங்கள் ஒவ்வொன்றாகத் திறந்து பார்த்த ‘ஆதிதேயன்’ குருவிற்கு உண்மை
பயங்கரமாக உருவெடுத்து – அடிவயிற்றையே ஓங்கி உதைத்தது – அய்யோ!)

எதிரே பார்வதி
முகத்தைமூடி விசும்பிக்கொண்டிருந்தாள்

****
**** **** ****

நண்பர்கள் இருவரின்
உரையாடலில்  இலக்கியச் சர்ச்சைகளும் தத்துவ
விசாரங்கள் ஏராளம். பார்வதியின்  சங்கடமும்
சமாளிப்பும்  படம் பிடித்துக் காட்டப்
படுகிறது. கணவன் மனைவி இருவரின் பாத்திரப்படைப்பும் குறிப்பிடும்படியாக உள்ளது

இணையத்தில் கிடைக்கும்
இவரது பிற கதைகள்

சாத்தான்
திருவசனம்

நாயனம்

62வது  தேசிய திரைப்பட விருதுகளில்  தமிழ்ப் படங்கள்: 

பாடகர் உன்னிகிருஷ்ணனின் மகள் உத்ராவுக்கு சிறந்த பின்னணிப் பாடகிக்கான விருது -சைவம் படத்தில் பாடியதற்காக! அந்தக் குட்டிப் பெண்ணின் பேட்டியையும் பாடலில் சில வரிகளையும் மேலே உள்ள லிங்கில் கேளுங்கள்! 

அந்தப் பாடலை எழுதிய நா.முத்துக்குமாருக்கு சிறந்த பாடலாசிரியர் விருது! போன வருடமும் “ ஆனந்த யாழை மீட்டுகிறாய்” என்ற பாடலுக்கு பரிசு வாங்கியவர்! 

ஜிகிர்தண்டாவில் நடித்த பாபி ஸிம்கா சிறந்த துணை நடிகர் விருது!

ஜிகிர்தண்டாவின் படத் தொகுப்பாளர் தனஞ்செயன் கோவிந்துக்கு விருது!

சிறந்த தமிழ்ப் படமாக “ குற்றம் கடிதல்”  என்ற படத்தையும் சிறந்த குழந்தைகள் படமாக “காக்கா முட்டை” ( தயாரிப்பு – நம்ம தனுஷ்)  என்ற படமும் தேர்ந்து எடுக்கப் பட்டிருக்கின்றன. 

வாழ்த்துக்கள்!   

விமானம் தரை தட்டிற்று. ஓடி நின்றது. ‘இங்கு ஐம்பது நிமிஷம் நிற்கும். தொடர்ந்து பிரயாணம் செய்பவர்கள் இறங்கி, ட்ரான்ஸிட் கூடத்தில் இளைப்பாறி திரும்பி வரலாம். ‘ என்று பெண் குரல் அறிவித்தது. அவர் வெள்ளைகாரர் படிக்கட்டில் இறங்கினார். நடந்து ‘ட்ரான்ஸிட் ‘ கூடத்திற்குப் போனார்.

இன்று என்ன விசேஷம் இந்த ஊரில் ? ஏன் இவ்வளவு இரைச்சல். ‘ ஏன் இத்தனை கூட்டம் ?

கண்ணாடிச் சுவர் வழியாகப் பார்த்தார் வெள்ளைக்காரர். தலை, தலை, எங்கும் தலைகள் ‘

பத்தாயிரம் தலைகள். ஆமாம் பத்தாயிரம் பேருக்குக் குறையாது. மேலும் மேலும் கார்கள் வந்து கொண்டிருந்தன. சின்னக்கார்கள், பெரிய கார்கள், உள்நாட்டு கார்கள். வெளிநாட்டு கார்கள் கதவுகள் திறந்தன. மனிதர்களைக் கொட்டிவிட்டு அப்பால் கார் கூட்டத்தோடு சேர்ந்து நின்றன. 

பத்தாயிரம் பேர் கூட்டத்தின் முன் வரிசையில் ஒரு முந்நூறு பேர் ரோஜா மாலைகளும் கைகளுமாக நிற்கிறார்கள். ஒரு மொத்தமான மனிதரின் கழுத்தில் மாலையைப் போட்டு கும்பிடுகிறார்கள். பின்னே போகிறார்கள். மாலைகளுக்குள் உடல் மறைந்தது, முகம் மறைந்தது, சுமை தாங்காமல் போனதும், மொத்தமான மனிதர் மாலைகளை ஒவ்வொன்றாக கழற்றுகிறார். 

பக்கத்திலிருப்பவர்களிடம் பார்க்காமலேயே கொடுக்கிறார். பக்கத்திலிருப்பவர் இன்னொருவர். மாலைகளை மூன்று அல்லது நான்காகச் சேர்த்துக் கழற்றிக் கழற்றி உதவுகிறார். இன்னொரு குழு முன்னால் வருகிறது. மாலைகளைப் போடுகிறது. மீண்டும் மாலைகளுக்குள் உடல் மறைகிறது. தோள் தாங்க முடியவில்லை. மொத்தமான மனிதர் தானாகவும், பக்கத்திலிருப்பவர்கள் உதவியுடனும் மாலைகளை எடுத்து கொடுக்கிறார். அவர் முகத்தில் மாறாத புன்னகை, கை குலுக்கல், கும்பிடுகள். சிலர் குழந்தைகளிடம் மாலையைக் கொடுத்து, குழந்தைகளையே உயரத் தூக்கி மாலைகளை அணி விக்கச் செய்கிறார்கள். 

போலீஸ்காரர்கள் தடியும் கையுமாகக் கூட்டத்தை ஒழுங்குபடுத்துகிறார்கள். எம்பிஎம்பியும் குதித்துக் குதித்தும் கூட்டத்தின் நடுவில் உள்ளவர்கள் மொத்தமான மனிதரைப் பார்க்க முயலுகிறார்கள். மாலைகள் வந்து கொண்டேயிருக்கின்றன. போட்ட வண்ணமும் கழன்ற வண்ணமும் இத்தனை மாலைகளையும் போட இன்னும் இரண்டு மணி நேரமாவது ஆகுமே என்று கணக்குப் போடுகிறார் வெள்ளைக்காரர். அரைமணி ஆகிவிட்டது. அவர் கைக் கடிகாரத்தைப் பார்க்கிறார். படபட வென்றும் சடசட வென்றும் விறுவிறு வென்றும் கூட்டம் நகர்ந்து நகர்ந்து வேகமாக, விரைவாக, நொடிக்கொன்றாக மாலைகளைப் போட்டுவிட்டது.

‘உலகம் காணும் உத்தமனே சென்று வா. ‘

‘திருமகனே வெற்றி கொண்டு திரும்பி வா ‘

‘அயல் நாடு காணும் ஆண்டகையே

புயல் பிரயாணம் கண்டு வா ‘

நாடு போற்றும் நாயகா

நீடு புகழ் பரப்பி வா. ‘

இப்படி நூற்றுக் கணக்கான வெவ்வேறு வகை கோஷங்கள் விமான நிலைய வெளியை நிரப்ப, போலீஸ்காரர்கள் பாதை விலக்க மக்கள் கூட்டம் முண்டி முண்டிப் பின் தொடர, மொத்தமான மனிதர், காக்கி உடை பாதுகாப்பாளர் உச்சி முதல் உள்ளங்கால் வரை தடவிவிடும் பரிசோதனையினின்றும் விலக்குப் பெற்று விமானத்தை நோக்கி நடந்தார். அவர் பின்னால் போக ஐந்தாறு பேர்தான் அனுமதிக்கப்பட்டார்கள்.

வெள்ளைக்காரரும் மற்றவர்களும் உடலைத் தடவும் பாதுகாப்பாளரிடம் உடலைக் காட்டி அனுமதி பெற்று விமானத்திற்குத் திரும்பினார்கள். அதே கோஷங்கள் விமானம் வரையில் வானைப் பிளந்தன. மொத்தமான மனிதர் உடல் முழுதும் ரோஜா இதழ்கள். கோட்டு கால் சட்டை தலை–முகம்–காது மேல் இமை தோள்–எங்கும் ரோஜா இதழ்கள். இரண்டு மாலைகளை மட்டும் கழற்ற விடாமல் அணிந்து கொண்டே இருக்குமாறு கூட்டம் வற்புறுத்திற்று.

‘யார் இந்த ஜென்டில்மேன் ? ‘ என்று பக்கத்தில் நடந்து வருபவரிடம் கேட்டார் வெள்ளைக்காரர்.

‘தெரியவில்லை யாராவது மந்திரியாக இருக்கலாம். ‘

‘என்ன தெரியவில்லை ? இவர் ரொம்ப பெரிய வி.ஐ.பி. போலிருக்கிறதே ? ‘ என்று கேட்டார் வெள்ளையர்.

‘அதான் சொன்னேனே. மந்திரியாக இருக்கலாம் ‘ என்று.

‘மந்திரி என்றால் நிச்சயமாகத் தெரிந்திருக்க வேண்டுமே ‘

‘இந்த் நாட்டில் பல ராஜ்யங்கள் உள்ளன. சில ராஜ்யங்களில் முப்பது நாற்பது மந்திரிகள் உண்டு. மொத்தம் கணக்குப் பார்த்தால் ஐந்நூறு மந்திரிகளுக்கு மேல் இருக்கலாம். நான் எண்ணியதில்லை. அந்தக் காலத்தில் படிப்பு முடிந்ததும் பப்ளிக் சர்வீஸ் கமிஷன் பரீட்சைகள் எழுதுவதற்காக காபினெட் மந்திரிகள், ராஜ்ய மந்திரிகள், உதவி மந்திரிகள், ஏழு உலக அதிசயங்கள் —என்றெல்லாம் பெயர்களை மனப்பாடம் பண்ணியதுண்டு. இப்போது யார் எதற்கு மந்திரி என்றெல்லாம் தெரிந்து கொள்ள நேரம் இல்லை. ‘

‘வாஸ்தவம், இந்தியா மிகப் பெரிய நாடுதான். ‘

இப்படி அவர்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போதே ஒரு ஐயாயிரம் ஜனங்கள் போலீஸ் பந்தோபஸ்துகளை மீறி உள்ளே திமுதிமுவென்று ஓடி வந்தார்கள்.

‘செல்வமே சென்று வா ‘

‘பாரதத்தின் திருமணீ ‘

வான் ரதம் ஏறிவா ‘

என்றெல்லாம் கூட்டம் மீண்டும் கோஷங்கள் எழுப்பிற்று. இளைஞர்கள் குரல் கம்ம, கழுத்து புடைக்க உரக்க உரக்க கோஷமிட்டனர். சில இளைஞர்கள் பூமியிலிருந்து எம்பி எம்பிக் குதித்து கோஷம் எழுப்பினார்கள்.

வெள்ளையர் படிக்கட்டில் ஏறி தன் இருக்கையில் அமர்ந்தார். ஜன்னல் வழியாகப் பார்த்தார். விமான நிலைய அதிகாரிகள் கூட்டத்துக்கு நல்ல வார்த்தை சொல்லி விமானம் புறப்பட வசதி செய்து கொடுக்குமாறு வேண்டிக்கொள்வதைப் பார்த்தார். கடைசியில் ஒருவழியாக மொத்தமான மனிதர் மூன்று மாலைக் கழுத்தும் மேனிமுழுதும் பூவிதழ்களுமாக உள்ளே வந்தார். விமான அழகி, வழிகாட்டி இடம் காட்ட இருக்கையில் உட்கார்ந்து கொண்டார்.

வெள்ளையருக்கு ஆச்சரியமாகி விட்டது. அவருக்குப் பக்கத்து இருக்கையில் உட்கார்ந்து கொண்டார் மொத்தமான பிரமுகர்.

விமானம் புறப்பட்டது. தரையை விட்டு எழும்பிற்று.

‘ரொம்ப அழகான மணமான ரோஜாக்கள் ‘ என்று பூமணத்தை முகர்ந்து பாராட்டினார் வெள்ளையர். இந்தியப் பிரமுகர் சிரித்தார். தன்னை அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டார்.

‘நான் பசுபதிநாத். பாலிடிக்ஸில் பதிமூன்று வருஷமாக இருக்கிறேன். தேசிய உளுந்து வாரியத்தின் தலைவனாக சென்ற வாரம் நியமித்தார்கள் என்னை ‘

‘உளுந்து ? ‘

‘உளுந்து என்பது ஒருவகைப் பருப்பு, கறுப்பு நிறம் ‘ என்று ப்ரீஃப்கேஸைத் திறந்து ஏழெட்டு பொட்டலங்களைக் காண்பித்தார் பசுபதிநாத். ஒரு பொட்டலத்தை கிழித்து ஒரு தேக்கரண்டி யளவு உளுந்தை வெள்ளையர் கையில் போட்டு வாயில் போட்டு மெல்லச் சொன்னார். வெள்ளையர் மென்றார்.

‘மொட்டுக் மொட்டுக்…. ப்சப் சப்சப்சப் ‘ என்று ருசி பார்த்தார். ‘ம்…குட் ‘ என்றார்.

‘இது அப்படியே ப்ரொட்டான். கோழி, முட்டை, மாமிசத்தில் உள்ள புரதம் எல்லாம் இதில் உண்டு. தோசை, இட்லி, வடை, அடை, கொழுக்கட்டை என்ற பெயர்களைக் கேட்டிருக்கிறீர்களா ? ‘

‘அப்படி என்றால் ? ‘

‘பரவாயில்லை ‘ என்று உளுந்து தேன் குழல் ஒன்றை ஒரு பையை கிழித்து எடுத்துக் கொடுத்து சாப்பிடச் சொன்னார் பத்ரிநாத்.

‘கரக், கரக் கரக் கரக் ப்சப் சப்சப் ? ‘ என்று வெள்ளையர் ருசி பார்த்தார். ‘நைஸ், தாங்க்யூ ‘ என்றார்.

‘எங்கள் ஊரில் தென்னாட்டு சைவர்கள் வட நாட்டு வைஷ்ணவர்கள் என்ற சாகபட்சிணிகள் இதைத் தான் புரதத்துக்காக உண்பார்கள். இந்த உளுந்தை எந்தெந்த நாடுகளுக்கு ஏற்றுமதி செய்யலாம் என்று பார்க்கத்தான் நான் இப்போது பல மேல் நாடுகளுக்குப் பயணம் தொடங்கியிருக்கிறேன். ‘

‘நல்லது. அதிருக்கட்டும், நீங்கள் மிகமிகப் பெரிய பிரமுகர் என்பதை அறிந்து கொண்டேன் பல்லாயிரக்கணக்கில் வந்து மக்கள் வழி அனுப்புகிறார்களே ‘ என்ன கூட்டம் என்ன கூட்டம் ‘ எத்தனை நூறு மாலைகள். ‘

‘ஹி ஹி ஹி. என்ன பிரயோசனம் ? பதிமூன்று வருஷம் ஆச்சு, அரசாங்கம் இதைப் புரிந்து கொள்ள. பத்து லட்சம் தேர்தலுக்கு கொடுத்தேன். ஒன் மிலியன் டாலர். இல்லாவிட்டால் இந்த உளுந்து போர்டு தலைமை கூடக் கிடைத்திராது. ‘

‘ஓ….வாட் எ பிட்டி ‘ ‘

எட்டு மணி நேரம் இறங்காமல் பறந்தது விமானம். பிறகு இறங்கிற்று. இறங்குகிற வரையில் ஷாம்ப்பேன் விஸ்கி பீர் எல்லாம் வாங்கிச் சாப்பிட்டார் பசுபதிநாத். வெள்ளையருக்கும் உபசாரம் செய்தார். ஒரு பெக் விஸ்கி சாப்பிட்டு நன்றி கூறி விட்டுத் தூங்கினார்.

பசுபதிநாத் இன்னும் தொடர்ந்து பறக்க வேண்டும். வெள்ளைக்காரர் ‘நான் இறங்க வேண்டிய இடம் வந்து விட்டது. ‘ என்று விடை பெற்றுக் கொண்டார்.

பசுபதிநாத் ‘நானும் ட்ரான்ஸிட் லெளஞ்சிலிருந்தே உங்கள் நாட்டை பார்க்கிறேன் ‘ என்று இறங்கி கூடவே வந்தார். திடீரென்று ‘நீங்கள் என்ன செய்கிறீர்கள் ? பிஸினஸா. சர்க்கார் வேலையா ஒன்றும் கேட்கவில்லை. கேட்கலாம் என்றிருந்தேன். தூங்கிவிட்டீர்கள். ஸாரி. நீங்கள்…. ? ‘

‘நான் இந்நாட்டின் உதவிப் பிரதம மந்திரி ‘

‘ஆ ‘ இந்த நாட்டுக்கு உதவிப் பிரதம மந்திரியா ? ‘

‘ரொம்ப ஆச்சரியப் படாதீர்கள். உங்கள் இந்தியாவில் எட்டில் ஒரு பங்குதான் எங்கள் நாடு. ஜனங்கள் ஆயிரத்தில் ஒரு பங்கு கூட இராது. ‘

‘அது சரி. நீங்கள் உதவிப்  பிரதமர் என்கிறீர்கள்: உங்களை யாரும் வரவேற்க வரவில்லையா ? ‘

‘அதோ என் மனைவி — அதோ பாருங்கள் — அப்புறம் என் செக்ரட்டரி. பக்கத்தில் நிற்கிறார் பாருங்கள் ‘

‘போலீஸ் கீலீஸ் ஒன்றும் வர வில்லையா ? ‘

‘போலீஸ் எதற்கு ? — வரவேற்கவா ? ‘

‘உங்கள் நாடு ஜனநாயகம் இல்லையா ? ‘

‘ஜனநாயகம் தான் ‘

‘பின்னே மக்கள் யாரும் வரவேற்க வரவில்லையா ? ‘

‘ஜனநாயக நாடல்லவா ? அதனால்தான் யாரும் வரவேற்க வரமாட்டார்கள்…. நான் வருகிறேன். ஹாப்பி லாண்டிங்க்ஸ்… அப்புறம் மறுமடியும் ஒரு தாங்க்ஸ். உங்களோடு டிரிங்ஸ் சாப்பிடும் வாய்ப்பை அளித்ததற்கு. ஓ ‘ இவர் என்னுடைய பர்சனல் அஸிஸ்டண்ட் — இவர் மிஸ்டர் பசு….. ‘ என்று விமானத்தின் பின்பக்கத்திலிருந்து இறங்கி பின்னால் வந்த ஒரு இளைஞனை அறிமுகப் படுத்தி விட்டு மறுபடியும் ‘ஹாப்பி ‘ லாண்டிங்ஸ் மிஸ்டர் பசு ‘ சொல்லிவிட்டு நடந்தார் வெள்ளையர் ‘

‘ஜனநாயகமா…. பூ ‘ என்று மனதுள் சிரித்துக் கொண்டு ட்ரான்ஸிட் கூடத்துக்குள் நுழைந்தார் ‘ தேசீய உளுந்து வாரியத்தலைவர்.

கண்ணதாசன் வரிகளுக்குக் கொஞ்சமும் இளைத்ததல்ல  என்று வாலி அவர்கள்  எழுதிய  நயம் மிக்க வரிகள்! வாலி என்றுமே வாலிப வாலி. எம்‌ஜி‌ஆருடன் அவரது புகைப் படத்தைப் பாருங்கள். 

இவற்றின் முதலடியையும் அமைந்த திரைப்படங்களையும் கண்டுபிடியுங்கள்! 

——————————————————————————————- 

1) 

பனி பெய்யும்  மாலையிலே பழமுதிர் சோலையிலே 

கனி கொய்யும் வேளையிலே கன்னி மனம் கொய்துவிட்டான் 

பன்னிரண்டு கண்ணழகை பார்த்திருந்த பெண்ணழகை 

வள்ளல் தான் ஆளவந்தான் பெண்மையை வாழ வைத்தான் 

2)

மூன்றாம் பிறையில் தொட்டில் கட்டி 

முல்லை மல்லிகை மெத்தையிட்டு  

தேன் குயில் கூட்டம் பண்பாடும் 

மான்குட்டிக் கேட்டுக் கண் மூடும்  -ம்ம் 

3)

பழரசத் தோட்டம் பனிமலர்க்கூட்டம் 

பாவை முகமல்லவா? 

அழகிய தோள்கள் பழகிய நாட்கள் 

ஆயிரம் சுகமல்லவா 

4)

வானில் விழும் வில்போல்
புருவம் கொண்டாள் – இளம் 

வயதுடையாள் இனிய பருவம்
கண்டாள் 

கூனல் பிறை நெற்றியில் குழலாட
-கொஞ்சம்

குளிர் முகத்தில்  நிலவின் நிழலாட 

மானின் இனம் கொடுத்த விழியாட
-அந்த

விழி வழி ஆசைகள் வழிந்தோட
 

5)

செக்கச் சிவந்தன விழிகள்
– கொஞ்சம் 

வெளுத்தன செந்நிற இதழ்கள் 

இமை பிரிந்தது உறக்கம்
-நெஞ்சில் 

எத்தனை எத்தனை மயக்கம் 

உன்னிடம் சொல்லிட நினைக்கும்
– மனம் 

உண்மையை மூடி மறைக்கும் 

6)

மண்குடிசை வாசலென்றால் தென்றல் வர மறுத்திடுமா

மாலை நிலா ஏழையென்றால் வெளிச்சம் தர மறுத்திடுமா 

உனக்காக ஒன்று எனக்காக ஒன்று 

ஒருபோதும் தெய்வம் கொடுத்ததில்லை 

7)

ஒரு தவறு செய்தால் அதைத் தெரிந்து செய்தால் 

அவன் தேவன் என்றாலும் விடமாட்டேன் 

உடல் உழைக்கச் சொல்வேன் அதில் பிழைக்கச் சொல்வேன் 

அவர் உரிமைப் பொருள்களைத் தொடமாட்டேன் 

(இன்னும் வரும்) 

“புன்னாக  வனத்து எழில்சேர் கயிலை மலையுமை மயிலாய்ப் பூசை செய்யு நன்னாமத்தான் மயிலையென விலங்கு மூதூர்”  

அறுபத்து மூவர் விழா என்று அழைக்கப்படும் அருள்மிகு கற்பகாம்பாள் உடனாய கபாலீஸ்வரர் திருக்கோயில் நடத்தும் பங்குனிப் பெருவிழா மாற்று விடையாற்றி காலை விழா இந்த ஆண்டும் வழக்கம் போல் கோலாகலத்துடன் மார்ச் 26 முதல் ஏப்ரல் 4 வரை நடைபெற்றது. 

முக்கியமான நிகழ்ச்சிகள்  

• கொடியேற்றம், 
• அதிகார நந்தி காட்சி, 
• திருத் தேர்  வடம்  பிடித்தல், 
• வெள்ளி விமானத்தில் இறைவன் அறுபத்துமூன்று நாயன்மார்களோடு வரும் திருக்காட்சி ,
• ஐந்திருமேனி திருவீதி உலா, 
• மறையோதல், 
• திருமுறையோதல் 
• தேவாரப் பண்ணிசை 
• சொற்பொழிவு, 
• கலை நிகழ்ச்சிகள் 

கண் கொள்ளாக் காட்சிகள்! பார்க்கக் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும்!