கருணாகரன் நடிக்கும் நலனின் இந்தக் குறும் படத்தைப் பாருங்கள்!

குறும்படம் எடுப்பதைப் பற்றியே ஒரு குறும்படமா?

நல்லாவே இருக்கு !

சந்திரகுப்த மௌரியர்

அலெக்சாண்டர் சென்ற பிறகு இந்தியாவில் பெரும் சரித்திர நிகழ்வுகள் நடந்தன. ஒரு மாபெரும் அரசாட்சி மறைந்து மற்றொரு பிரம்மாண்டமான அரச வம்சம் துவங்கியது. சந்திரகுப்த மௌரியர் அதன் நாயகர். அது பற்றி இன்று ஆராய்வோம்..

இராமன் கதை சொல்ல வேண்டுமென்றால் இராவணன் கதை சொல்வது  அவசியமாகும். ஆக – சந்திரகுப்த மௌரியரைப் பற்றிச் சொல்ல வேண்டுமானால் – நந்த அரசாட்சியைப் பற்றி முதலில் சொல்லியே ஆகவேண்டும்.

அலெக்சாண்டர் வேண்டுமென்றால் பயப்படாமல் இருந்திருக்கலாம். ஆனால் அவரது சேனை – நந்தர்களைப் பற்றிக் கேள்விப்பட்டு – நடுநடுங்கினர். குறிப்பாக நந்தர்களது சேனை (காலாட்படை: 200000 குதிரைப்படை: 80000 ரதப்படை: 8000; யானைப்படை: 6000) பலம் கண்டு – நொந்தனர். போரஸின் 30 யானைகளே அவர்களைப் படுத்தி எடுத்தது என்றால் – 6000 யானைகளா? ஆள விடுங்க சாமி- என்றனர். அவ்வளவு சக்தி வாய்ந்தது தன நந்தனின் படை பலம்.

நந்தர்களின் ஆட்சி – வங்காளம் முதல் பஞ்சாப் வரையிலும் பரவியிருந்தது. தெற்கே விந்திய மலை வரை விரிந்திருந்தது. அவர்களது அபரிமிதமான செல்வக் குவிப்பு அவர்களது புகழை(?)க் கூட்டியது. தமிழ் நாட்டில் சங்கத்தமிழ்ப் புலவர் மாமூலனார் நந்தர்களது தலைநகரான பாடலிபுத்திரத்தைப் பற்றியும் நந்தர்களது செல்வச் சிறப்பைப் பற்றியும் பாடியுள்ளார்.

பல முதல்கள்:

மகாபத்ம நந்தன் – ‘முதல்’ நந்தன். இந்திய சரித்திரத்தில் க்ஷத்ரியரல்லாத ‘முதல்’ அரசன். அவன் ஆட்சிக்குப் பின்னர் மகன் தன நந்தன் அரசனானான். பெயரிலேயே ‘தனம்’ (‘நிதி’ J ).இவர்கள் இருவரும் இந்தியாவின் ‘முதல்’ மாபெரும் சாம்ராஜ்யத்தை உருவாக்கினர். மக்களை மிரட்டி – இரக்கமில்லாமல் வரி வசூல் செய்து – பெரும் செல்வம் சேர்த்து மக்கள் மத்தியில் செல்வாக்கற்றிருந்தனர். இவர்கள் செய்த ஊழல் – இன்றைய 2G ஸ்பெக்ட்ரம் ஊழலை விடப் பெரியது! இவர்கள் தான் உலகின் ‘முதல்’ அரசியல்வாதிகள் போலும்.

அலெக்சாண்டரால் வெல்ல இயலாத நந்தர்களை – 20 வயதான சந்திரகுப்த மௌரியர் வென்றார். அலெக்ஸாண்டருக்குப் பிறகு வந்த கிரேக்கர்களையும் வென்றார். அவரை இந்தியாவின் ஜுலியஸ் ஸீசர் என்கிறார்கள் (உண்மையில் ஜுலியஸ் ஸீசரை ரோமின் சந்திரகுப்தர் என்றல்லவா  கூறவேண்டும்!!)

சந்திரகுப்தர் பாடலிபுத்திரத்தில் பிறந்தார். தகப்பனார் அரச குல க்ஷத்ரியர் என்றும் தாயார் சூத்திரக் குடும்பத்தினர் என்றும் அறியப்படுகிறது.

இந்த சரித்திர சம்பவங்களைப் பார்க்கும்போது கல்கி அல்லது சாண்டில்யன் இதை எழுதவில்லையே என்று என் மனம் ஏங்குகிறது.

நீங்கள் ஏன் ஏங்க வேண்டும்!

‘யாரோ’ எழுத இருக்க உங்களுக்கு அந்தக் கவலை ஏன்? J

மேலே படியுங்கள்!

இந்தியாவின் காவலன்

“என்ன பேறு பெற்றேனோ?!” -வியந்தான் அந்த இளைஞன்.

அவனது வியப்புக்குக் காரணம் இல்லாமல் இல்லை! தனக்கு முதலில் கல்வி கற்கக் கிடைத்ததோ உலகின் ‘முதல்’ பல்கலைக் கழகம். அதுவும் முதல் தரமான ஒன்று. பிரம்மாண்டமானது. பதினாயிரம் மாணவர்கள் கற்கும் உன்னதமான கல்விச் சாலை. கிரேக்கர்கள், பாபிலோனியர்கள், சீனர்கள் தவிர இந்திய நாட்டினர் என்று பல்லாயிரக்கணக்கான மாணவர்கள்!

தக்ஷசீலம்!

கற்களாலே கோட்டை போல் அமைந்திருந்த பாடசாலைகள். மரங்கள் பாதை ஓரத்தை அலங்கரிக்க அலை அலையாக அதில் மாணவர்களும் ஆசிரியர்களும் பாட சாலைக்குச் செல்லும் அழகே அழகு! மயில்கள் சாலை ஓரம் தத்தி தத்தி நடை பழகியது.

முகப்பு மண்டபத்தில் பல வண்ண ஓவியங்கள் தொங்கின. அந்த இளைஞன் அந்த படங்களை வெகு ஆர்வமாகப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். மாலை  வெயிலில் அந்த ஓவியங்கள் தங்க முலாம் தீட்டியது போல் தக தகத்தது -மின்னியது. தினமும் பார்த்த ஓவியங்கள் தான் என்றாலும் அவன் மனதில் அன்றும் அவை பிரமிப்பை ஊட்டத் தயங்கவில்லை.

அந்த படங்கள் எல்லாம் அந்த பல்கலைக் கழகத்தின் முன்னாள் மாணாக்கர்கள். எப்படிப்பட்ட மாணாக்கர்கள்  அவர்கள் என்றால் – அவர்கள் மாணாக்கர்களாக இருந்து  பின்னர் அங்கேயே ஆசிரியராகி உலகிற்கே பெருமை சேர்த்தவர்கள்!

முதல் ஓவியத்தில் பணிநி (Panini) –சமஸ்கிருதத்திற்கு இலக்கணம் அமைத்தவர்! அதன் விதிகளை அமைத்தவர்!

அடுத்து சராகா (Charaka) – ஒரு ஆயுர்வேத மருத்துவர்! இவரது சராகா சாமிதா (Charaka Samhita) இன்றைய ஆயுர்வேதத்திற்கே மூலமாக உள்ளது.

ஜீவக் – ஆஹா! இந்த ஆயுர்வேத மருத்துவர் – புத்தருடைய நோயைக் குணமாக்கியவர்! இவரது அறுவை சிகிச்சை  பற்றிப்  பேசாத வாயே இல்லையே!  அமராப்பள்ளி என்ற உலகப் பேரழகியை * (சென்ற குவிகம் இதழில் இவள் அழகைப் பற்றி ‘யாரோ’ எழுதியிருந்தார்) இளமை குன்றாமல் காத்து சிகிச்சை செய்தவர்! உலகின் முதல் Plastic surgeon போலும்!

அடுத்த ஓவியம் விஷ்ணு ஷர்மா- அரசியல் துறையில் புரட்சி செய்த ‘பஞ்ச தந்திர’ கதைகளால் பெரும் புகழ் பெற்றவர்!

பலப்பல ஓவியங்கள் கடந்து வந்தான் அந்த இளைஞன்.

கடைசியாக ஒரு ஓவியம் பாதி வரையப்பட்டிருந்தது.

அதன் ஓவியர் அதன் அருகிலே அமர்ந்து தூரிகையை வண்ணத்தில் தோய்த்துக் கொண்டு இருந்தார்.

“ஐயா. இது யார் ஓவியம்?”

“நீ யாரப்பா?” – ஓவியர்

“என் பெயர் சந்திரகுப்தன். இங்கு அரசியல் பாடம் பயில்கிறேன்”

“சரியான ஓவியத்தைத் தான் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறாய்! – இது நீ இதுவரை பார்த்த படங்களில் இருப்பவர்களுக்குச் சற்றும் சளைத்தவர் இல்லை… மேலும் அரசியல் பாடத்திற்கும் ராஜதந்திரத்திற்கும் இவரை விடப் பெரிய மேதை இன்று இவ்வுலகில் யாரும் இல்லை”

சந்திரகுப்தன் குரலைத் தாழ்த்திக்கொண்டு கேட்டான்:

“அலெக்சாண்டர் தக்ஷசீலம் வாசல் வரை வந்து விட்டாரே! அவரை வெல்ல முடியுமா இவரது ராஜதந்திரத்தால்”

“அவரிடமே கேட்டுப்பார்” – ஓவியர் குரலில் பெரும் நம்பிக்கை ஜொலித்தது.

“அவர் எங்கே இருக்கிறார்? யார் அவர்?” சந்திரகுப்தன் குரலில் உற்சாகம் கொப்பளித்தது.

“அவர் பெயர் விஷ்ணு குப்தர். சாணக்யா என்றே அனைவரும் அழைப்பர்.

இதே ஊரில் குரு குல பள்ளி ஒன்று நடத்தி வருகிறார்”

“நன்றி ஓவியரே..ஆமாம்…என் படம் ஒன்றும் வரைவீரா?” சந்திரகுப்தன்  சிரிக்கவில்லை.

“அது நீ என்ன சாதிக்கிறாய் என்பதைப் பொறுத்தது”- ஓவியர் சிரித்தார்

“வரும் கிரேக்க எதிரிகள் அனைவரையும் நம் நாட்டிலிருந்தே ஒழித்து கொடுங்கோல் மன்னன் தன நந்தனையும் வென்றால்?” சந்திரகுப்தன் மெல்லச் சிரித்தான். அதில் உறுதியும் இருந்தது.

ஓவியன் (மனதில் ‘கண்ணா.. ரெண்டு லட்டு தின்ன ஆசையா’ என்று விளம்பரம் ஓடியது?) திகைத்துப்போனான். இந்த வாலிபன் உடல் வலிவு மட்டுமல்ல நெஞ்சத் துணிவும், கொள்கையும் கொண்டவன் தான் போலும்…

“அதைச் செய்தால் என் ஓவியம் மட்டுமல்ல – இந்திய சரித்திரத்திலேயே உனக்கு இடம் உண்டு..”

மயில் ஒன்று தவழ்ந்து வந்து சந்திரகுப்தன் அருகில் நின்றது. சந்திரகுப்தன் அதைத் தொட்டு என்ன மாயம் செய்தானோ, மயில் தோகை விரித்து ஆடியது.

ஓவியன் வியந்து போனான்.

“மயிலைப் பழக்குவது எங்கள் குலத்தொழில்” – சந்திரகுப்தன்.

“அப்படியானால், நீ சொன்னபடியே நீ மன்னனால்… உனது வம்சம் மௌரியர் (மயில்) என்றழைக்கப்படட்டும்”

அவனது சொல் சரித்திரத்தில் இடம் பெறும் என்று அந்த ஓவியன் கனவு கூட கண்டதில்லை.

அதற்கு மேலும் சந்திரகுப்தனுக்கு அங்கு இருப்புக்கொள்ளவில்லை. சாணக்கியரை சந்திக்க விருப்பம் கொண்டு ஓவியரிடம் விடை பெற்றான்.

மாலை வெயில் மறைந்து இருள் மெல்லப் பரவத் தொடங்கியிருந்தது.

சந்திரகுப்தன் வேகமாக நடந்து தனது குதிரை கட்டப்பட்டிருந்த இடத்துக்குச் சென்றான். குதிரையில் ஏறி வழி விசாரித்துச் செல்ல சற்றே தாமதமாகியது. இருள் கவ்வி நின்றது.

சாணக்கியரின் பெருங்குடில் அடைந்து கதவைத் தட்டப்போனான். அப்பொழுது சாணக்கியரின் வாசலில் இரண்டு குதிரை பூட்டிய ரதம் ஒன்று வந்து நின்றது. வாசலில் பத்து வீரர்கள் வேல் பிடித்துக் காவல் காக்கத் தொடங்கினர், சந்திரகுப்தன் அது  தக்ஷசீல மன்னன் அம்பியின் ரதம் என்று உணர்ந்தான். சற்றே ஒளிந்து மறைந்தான். அம்பி உள்ளே சென்று சாணக்கியரிடம் பேசத் தொடங்கினான். அவன் குரலில் பெரும் பதட்டம் இருந்தது. உள்ளே பேசுவது சந்திரகுப்தனுக்கு மெல்லக் கேட்டது. அலெக்சாண்டர் படையுடன் நாடு வாசல் நெருங்கியது பற்றிக் கூறி – என்ன செய்யலாம் என்று கேட்டான். சாணக்கியன் – எதிர்த்துப் போரிடுவது தான் சரியான முடிவு என்றான்.

அம்பி: “விஷ்ணு குப்தரே… அலெக்சாண்டரின் பிரதாபங்கள் நீங்கள் கேள்விப்படவில்லையா? பாரசீக மன்னர் எவ்வளவு பலம் பொருந்தியவர். அவரையே வீழ்த்தினானாமே? நகரங்கள் பல எரிந்து மக்கள் மடிந்தனரே!” சொல்லும்போதே அம்பியின் குரல் நடுங்கியது!

சாணக்கியர் – அம்பி அலெக்ஸாண்டரை எதிர்ப்பது எவ்வளவு அவசியமாகும் என்று பல விதமாக அறிவுரை கூறியும் அம்பி அதை ஏற்கவில்லை. அவன் உடல் முழுவதும் பயம் ஒன்றே பரவி இருந்தது.

சற்று நேரத்தில் அம்பி வெகு சோகமாகக்  குடிலை விட்டு வெளியேறினான். ரதத்தில் புறப்பட்டுச் சென்றான்.

சட்டென்று ஒரு கரம் சந்திரகுப்தனின் தோளைப் பிடித்தது. அது சாணக்கியன் கரம். ஒரு பிராம்மணனின் கரத்திற்கு இவ்வளவு சக்தியா!

“ஐயா வணக்கம்” – சந்திரகுப்தன்.

“சந்திரகுப்தா, இங்கு என்ன ஒட்டுக் கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறாய்? இது அரச சமாசாரம்!”

சந்திரகுப்தனுக்குத் தூக்கிவாரிப்போட்டது.

‘உங்களுக்கு என் பெயர்?”

“நீ இங்கு ஒளிந்த போதே நீ யார் என்பதை அறிந்தேன். நீ நந்த குலத்தில் பிறந்தவன். 20 வயதே ஆனாலும் மாவீரன். ஒரே நேரம் 20 எதிரிகளுடன் போரிட்டு வெல்லக்கூடியவன். இதை தக்ஷசீலப்  பல்கலைக்கழகத்துப் போர் பயிற்சி சாலையில் நீ செய்யும்போது நான் பார்த்திருக்கிறேன். போர்க்கலையில் பெரும் திறமை சாலி. மக்களாதித்துவத்தில் (leadership) மிகச் சிறந்தவன். அம்பி போல் இல்லாமல் – பயமற்றவன். கொள்கை உள்ளவன்…” என்று சிலாகித்துக்கொண்டே போனார்.

சந்திரகுப்தன் சிறிது வெட்கமும் பெரும் பிரமிப்பும் அடைந்தான்.

“என்னைப்பற்றி   இவ்வளவு விபரம்..எப்படி…”

“அரசியலில் இது ரொம்ப சகஜமப்பா! ஒற்று அறிவது அரசியலின் முக்கிய அங்கம். உன்னைப்போன்ற திறமைசாலிகளைக் கண்டெடுத்து அவர்களுக்குப் போதிப்பது தான் எமக்குத் தொழில். உன்னைச் சந்திக்க வேண்டும் என்று நானும் ஆவலுடன் இருந்தேன்”

சந்திரகுப்தனுக்குப் பழம் நழுவிப் பாலில் விழுந்ததைப் போல் இருந்தது.

“உண்மையைச் சொல்லப் போனால் பாடலிபுத்திரத்தில் உனது வீரத்தையும் அறிவையும் பார்த்து நான் தான் உன் தந்தையிடம் சொல்லி உன்னைத் தக்ஷசீலத்துக்குக் கல்வி கற்க அனுப்பினேன். இது உனக்கும் தெரியாது”

‘இது தான் இறைவன் திருவுளமோ’ – வியந்தான் சந்திரகுப்தன்.

சாணக்கியர் சந்திரகுப்தனை இருக்கையில் அமரச் சொல்லிப் பின் தொடர்ந்தார்.

நாட்டின் பல பகுதிகளின் நிலைமை மற்றும் அரசாட்சிகளின் பலம் மற்றும் பலவீனம் – இவை அனைத்தையும் சுருக்கமாக சாணக்கியர் விவரித்தார்.

தக்ஷசீலாவின் ஒரு மூலையில் இருந்து கொண்டு பாடலிபுத்திரத்திலிருந்து மாசிடோனியா வரை எப்படி அரசியலை ஆராய்ந்து இருக்கிறார் இந்த மேதை!

சந்திரகுப்தனுக்கு ஒரு கேள்வி!

“அலெக்சாண்டர் – நந்தன் இந்த இருவரும் நமது நாட்டை உடைத்து விடுவரோ? இதற்கு என்ன செய்யலாம்?”

“நீ தான் அதைச் செய்ய வேண்டும்” – உறுதியுடன் – ஆணை இட்டார்.

சாணக்கியரின் அந்தத் தொனியில் சந்திரகுப்தனுக்கு மெய் சிலிர்த்தது.

“மன்னன் புருஷோத்தமனைப் பற்றிக் கேள்விப்பட்டிருக்கிறாயா?”

“யாரே அந்த மாவீரரை அறியாதவர்கள்” – சந்திரகுப்தன்.

“அவனது நட்பு உனக்கு வேண்டும்; நீ ஒரு அரசியல் கூட்டணி அமைக்க வேண்டும். புருஷோத்தமனைச் சந்தித்து அலெக்ஸாண்டரைத் தடுக்கச் சொல்லவேண்டும். அவனுடன் ஒரு நட்பு ஒப்பந்தம் செய்து கொள். அலெக்சாண்டரையும் சந்தித்துப் பேசு.  அவனும் நந்தனும் இணைந்து விட்டால் இந்த நாட்டைக் காக்க இந்த சாணக்கியராலும் இயலாது!” சாணக்கியரின் முகம் லேசாகக் கருத்தது.

“அலெக்சாண்டரிடம் என்ன பேசுவது?” ஆச்சர்யத்தில் ஆழ்ந்தான் சந்திரகுப்தன்.

“நந்தனின் பெரும் செல்வக் களஞ்சியங்களைப் பற்றிக் கூறு. பாரசீகத்தில் கிடைத்த செல்வத்தை விட நூற்றுக்கணக்கான மடங்கு செல்வம் இருப்பதைக் கூறி அவனை உசுப்பேத்து!”

“இதில் நமக்கு என்ன லாபம்?”

“அதே சமயம் அலெக்ஸாண்டரின் தளபதிகளைச் சந்தித்து நந்தனின் பெரும் படை பலம் பற்றிப் பேசு. முக்கியமாக கங்கை நதி தாண்டினால் அங்கு இருக்கும் 6000 யானைப்படைகளைப் பற்றிப் பேசு.”

“அலெக்சாண்டர் நந்தனை வென்றால் நமக்கு ஒரே எதிரி அலெக்சாண்டர் மட்டும் தான். அலெக்சாண்டர் திரும்பிச் சென்றால் நமக்கு ஒரே எதிரி நந்தன் மட்டும் தான்!! நாம் இந்தப் பூசலில் வேடிக்கை மட்டுமே பார்க்கவேண்டும்”

என்ன ராஜதந்திரம்! சந்திரகுப்தன் பெரு வியப்பில் ஆழ்ந்தான்.

“சந்திரகுப்தா .. இன்னுமொன்று சொல்ல வேண்டும்.உன்னிடம் மட்டும் தான் இதைச் சொல்வேன். இது எனது சொந்த விஷயம்” சாணக்கியர் முகம் சிவந்தது. துக்கச் சாயல் முகத்தில் விரிந்தது.

“எனது அரசியல் புகழ் தன நந்தனையும் சென்றடைந்திருந்தது. அவன் என்ன தான் கொடுமையான வசூல் ராஜா வானாலும் அவன் நிர்வாகம் மெச்சத் தகுந்ததே! பல மந்திரிகள் – சில ராஜதந்திரிகள் ஆலோசனை கேட்டு நடப்பவன். என்னை ராஜதந்திர ஆலோசனையாளனாக நியமிக்க அழைத்தான்”

“அவன் ராஜ கொலு மண்டபத்திற்குச் சென்றேன்! அவனது வரிக்கொடுமையால் மக்கள் படும் இன்னலைச் சொன்னேன்.”

“நந்தன் அதை சற்றும் விரும்பவில்லை. பெருங்கோபத்தில் என்னை அவமானம் செய்தான்”

“நான் என் உயிரைப்பொருட்படுத்தாமல் சொன்னேன்”

“உன்னையும் உன் குலத்தையும் அடியோடு அழித்த பின்னரே எனது குடுமியை முடிப்பேன் – என்று சூளுரைத்தேன்”

“நந்தன் என்னை அங்கேயே கொல்ல விரும்பினான்.ஆனால் அவனது ஆலோசகர்கள் தடுத்ததால் நான் இன்று இங்கு இருக்கிறேன்”

சாணக்கியரின் விரிந்த குடுமி மேலும் பரந்து கோபம் கொண்ட முகம் நெருப்புப் போல் சிவந்தது.

“ஆசிரியரே! நான் வாக்களிக்கிறேன். தன நந்தனை வென்று உங்கள் பழி தீர்க்கிறேன்”- என்றான் சந்திரகுப்தன்.

அன்றிலிருந்து சந்திரகுப்தன் தினமும் சாணக்கியரைச் சந்தித்து – அரசியல் பாடம் கற்றான். இடையில் புருஷோத்தமனைச் சந்தித்துப் பேசினான். அம்பியின் துரோகம் பற்றியும் அலெக்சாண்டரை எதிர்ப்பதின் அவசியத்தையும் கூறினான்.

“புருஷோத்தமரே, எனது படை மகதத்தில் பரந்து கிடக்கிறது. நந்தனை வீழ்த்த பின்னாளில் உங்கள் துணை எனக்குத் தேவை. ஆனால் இன்று நீங்கள் அலெக்ஸாண்டரை நிறுத்த வேண்டும்”

புருஷோத்தமன் பெரு மகிழ்ச்சி கொண்டான். சந்திரகுப்தனின் பிரதாபங்களைப்  பற்றிக் கேள்விப்பட்டிருந்தான். அவனது துணிவையும் தீர்க்க தரிசனத்தையும் கண்டு இவன் நட்பு தனக்குத் தேவை என்று முடிவு செய்தான்.

மழைக்காலம் வந்தது. அலெக்ஸாண்டரின் படையும் வந்தது. எதிர்பார்த்தபடி அம்பி அலெக்ஸாண்டரிடம் சரணடைந்தான். பரிசு பல கொடுத்துப் பிழைத்தான். மாமன்னன் புருஷோத்தமனைப் பற்றி பல விவரங்களைக் கூறி அலெக்ஸாண்டருக்குப் பேருதவி செய்தான்.

புருஷோத்தமன் மாபெரும் யுத்தம் செய்தான். இந்த சண்டையில் அலெக்சாண்டர் வென்றதாக கிரேக்க இலக்கியம் கூறும். ஆனால் இது சற்றே சர்ச்சைக்கு இடம் பெற்ற விஷயம். போருக்குப் பின் புருஷோத்தமன் மன்னனாக ஆட்சி செய்தான். மற்றும் அவனது நாட்டுக்கு மேலும் பல பகுதிகள் (அலெக்சாண்டர் முன்பு வென்ற பகுதிகள் உட்பட) சேர்ந்தது. எனவே போரானது வெற்றி-தோல்வியல்லாமல் – ஒரு உடன்படிக்கையால் முடிந்தது என்றும் ஒரு பேச்சு உண்டு. மொத்தத்தில் அலெக்ஸாண்டர் படைக்கு புருஷோத்தமன் ஒரு பெரும் கலக்கம் கொடுத்தான்.

அலெக்சாண்டர் சன்டிரகொட்டோஸ் (Sandrokottos) –(நமது சந்திரகுப்தன் தான்) என்னும் மாவீரன் நந்தருக்கு எதிராக படை திரட்டி வருவதை அறிந்திருந்தான். அவனைப் பார்ப்பதில் அவனும் விருப்பம் கொண்டிருந்தான். இவன் உதவி பின்னாளில் தேவைப்படுமோ?

சந்திப்பு நிகழ்ந்தது.

முன்னம் கூறிய படி சந்திரகுப்தன் நந்தனின் பெரும் செல்வக் களஞ்சியங்களைப் பற்றிக் கூறி அவனை உசுப்பேத்தினான்.

மேலும் அலெக்ஸாண்டரின் தளபதிகளைச் சந்தித்து:

“தளபதிகளே! போரஸின் 30 யானைகள்  உங்களை எப்படித் தாக்கியது? கங்கை நதியைத் தாண்டினால் அங்கு 6000 யானைப்படைகள் உங்களை துவம்சம் செய்யத் தயாராகக் காத்திருக்கிறது. நன்று யோசித்து அலெக்சாண்டருக்கு  அறிவுரை கூறுங்கள்”

மாதங்கள் பல சென்றன.

அலெக்சாண்டர் மற்றொரு போரில் காயப்பட்டான். ஆனாலும் நந்தனின் செல்வம் அவனை ஈர்த்திருந்தது. ஆனால் தளபதிகள் முரண்டு பிடித்ததால் அலெக்சாண்டர் இந்தியாவிலிருந்து திரும்பினான்.

சந்திரகுப்தன் – சாணக்கியர் இருவரும் தக்ஷ்சீலத்தை விட்டு ரதத்தில் பாடலிபுத்திரத்தை சென்று அடைந்தனர். காட்சிகள் மாறின. பாடலிபுத்திரம் மாட மாளிகைகளுடனும் பரந்த சாலைகளுடனும் விளக்கின் ஒளியாலே அலங்கரிக்கப்பட்டு மின்னியது. நகரின் எந்த பகுதியிலும் ராணுவ வீரர்கள் அணிவகுத்து சென்றனர். மக்கள் தங்களுக்குள் – நந்த ராஜனைப் பற்றியும் அவனது வரி பற்றியும் பேசித் துயருற்றனர். வளர்ந்து வரும் தலைவன் சந்திரகுப்தன் அவர்களுக்கு ஒரு தெய்வ தூதனாகவே தோன்றினான்.

சந்திரகுப்தன்- சாணக்கியர் நேரடியாக நந்தனின் அரண்மனையை கத்தியில்லாமல் – ரத்தமில்லாமல் வெல்ல முயன்று தோற்றனர்.

அனைவரும் அறிந்த கதை தான் இது:

மகத நாட்டு எல்லையில் ஒரு சிறு கிராமம். அங்கு ஒரு குடும்பத்தோடு சந்திரகுப்தன் தங்கியிருந்தான். அவன் தான் சந்திரகுப்தன் என்று அவர்களுக்குத் தெரியாது. அந்த வீட்டில் சிறுவன் சூடான சப்பாத்தி சாப்பிடும் போது அவசரமாக நடுவில் கையை வைக்க –  சூடு தாங்காமல் அலறினான்.

அதற்கு அவன் அன்னை:

“அட.. ஏன் நடுவில் இருந்து சாப்பிடுகிறாய்? சந்திரகுப்தன் நந்தனின் அரசை நடுவில் தாக்கியது போல செய்கிறாயே!  விளிம்பில் இருந்து சாப்பிடு. சுகமாகச் சாப்பிடலாம்.”

சந்திரகுப்தனுக்கு இது வேத வாக்காகத் தெரிந்தது. படைகளைத் திரட்டினான்.

பல இளைஞர்கள் அவனுடன் சேர்ந்து கொண்டனர்.

சந்திரகுப்தன் ஓலை அனுப்ப – புருஷோத்தமனும் படைகளை அனுப்பி உதவி செய்தான். சாணக்கியர் தனது உயர்ந்த மாணாக்கர்களைச் சேர்த்துக் கொண்டார். தக்ஷசீலத்தின் தளபதி – சந்திரகுப்தரின் நண்பன். அவனும் இந்த சேனையில் சேர்ந்தான்.

‘மலை நாயகன்’ என்று அழைக்கப்பட்ட குறு நில மன்னன் – மிகவும் சக்தி வாய்ந்தவன்.  அவன் படையும் திறமை மிக்கது. சாணக்கியர் மலை நாயகனனுடன் சந்திரகுப்தனுக்காக ஒரு கூட்டணி அமைத்தார்.

சாணக்கியர்: “நாம் வென்றால் நந்த நாட்டில் ஒரு பகுதி உனக்கு”!

மலை நாயகன் சந்திரகுப்தரின் படையில் சேர்ந்தான்.

மகத எல்லையிலிருந்து மெல்ல உள்நோக்கிப் படைஎடுத்து – அங்கு மக்கள் ஆதரவும் பெற்றுப் பின் நந்தனை வென்றான் சந்திரகுப்தன்.

‘தன நந்தன்’ கைது செய்யப்பட்டு அரண்மனைக் கூடத்தில் கொண்டு வரப்பட்டான்.

அன்றைய நாளின் மிகப்பெரிய கேள்வி:

‘நந்தனை என்ன செய்யலாம்?’

சாணக்கியன் குடுமியை முடித்திருந்தான்.

முகத்தில் வெற்றிப் பெருமிதம்.

தன நந்தன்: “சாணக்கியரே! அன்றொரு நாள் நீங்கள் என் நிலையில் இருந்தீர்! உம்மை நான் உயிருடன் விட்டேன் என்பதை நினைவு கூறும்”

சந்திரகுப்தன் சாணக்கியரின் பதிலுக்காகக் காத்திருந்தான்.

“உண்மை தான் தன நந்தரே! நீர் சாவது எங்களுக்கு முக்கியமல்ல… நாடு சாவாமல் இருப்பதே முக்கியம். தன நந்தா! நீ உன்னால் சுமக்க முடிந்த தனங்களை மட்டும் எடுத்துக் கொள். எங்கள் கண் காணாத இடத்துக்குச் சென்று விடு. ஆனால் எங்கள் கண்ணில் பட்டால்.. அதன் பிறகு உன் உயிருக்கு எந்த உத்தரவாதமும் இல்லை”

தன நந்தன் சரித்திரத்திலிருந்து மறைந்தான்.

பாடலிபுத்திரம் புதுப் பொலிவு பெற்றது.

சந்திரகுப்தன் மகதத்தின் அரசனானான்.

மௌரியர் ராஜ்யம் மலர்ந்தது.

மக்கள் விரும்பிய மன்னன்.

சாணக்கியர் போன்ற மகா மந்திரி.

பொற்காலம் ஒன்று பிறந்தது.

இத்துடன் இந்தக் கதையை முடித்திருக்கலாம். ஆனால் சந்திரகுப்தன்- சாணக்கியர் கூட்டணி இன்னும் பல வெற்றிகளை அடைந்தது.

அரண்மனை ஆலோசனைக்கூடம்:

சந்திரகுப்தன்: “ஐயா! மலை நாயகன் மறைவு பற்றி”

சாணக்கியர்: “அவன் தான் அகால மரணம் அடைந்தானே! நாட்டின் எல்லாப் பகுதிகளும் உனக்கே!” – அவரது குரலில் சோகத்தை விட ஒரு சந்தோஷமே தென்பட்டது.

சந்திரகுப்தன்: “அவன் விஷமிடப்பட்டதாக….ஒரு வதந்தி…”

சாணக்கியர்: “அரசியலில் சில விஷயங்கள் நடக்கும்… அது விஷமாகவும் இருக்கும். விஷமமாகவும் இருக்கும். அது நமக்கு விசேஷமாக உதவினால் அதை ஆராயக்கூடாது”

சந்திரகுப்தனுக்குப் புரிந்துவிட்டது…

“அப்ப புருஷோத்தமன்?”

“புருஷோத்தமன் நமக்குத் தேவை. அவனால் தான் மேற்கு நாட்டைக் காக்க முடியும். மேலும் கிரேக்கர்கள் வருவதைத் தடுத்து நிறுத்துவது அவசியம்”

“ஆஹா… நீங்கள் இருக்கும்போது எனக்கு என்ன கவலை”

சாணக்கியர் குறுக்கும் நெடுக்குமாக நடக்கத் தொடங்கினார்.

கவலை அவர் நெற்றிச் சுருக்கத்தில் நெளிந்தது.

சந்திரகுப்தன்: “இன்னும் என்ன யோசனை தலைவா?”

சாணக்கியர்: “சந்திரகுப்தா .. நமது வெற்றி முழுமையாகவில்லை… புரிந்தததா?”

சந்திரகுப்தன்: ”ஆமாம் … நமது திட்டத்தின் படி நந்தனை வென்றோம். ஆனால் … அலெக்சாண்டர் போன பிறகு மாசிடோனியாவின் செலுகஸ் நிகேடர் (Seleucus Nicator)  … மேற்கில் ஒரு சாம்ராஜ்யத்தை உருவாக்க உள்ளான். அதை…அவனை.. முறியடிக்க வேண்டும்”

“சரியாகச் சொன்னாய்”

வெகு விரைவில் காரியங்கள் நடந்தேறின.

படையெடுப்பு நடந்ததது. செலுகஸ் நிகேடர் தோல்வி அடைந்தான். உடன்படிக்கைப் படி இளவரசியான தன் மகள் ஹெலெனா (helena) வை சந்திரகுப்தனுக்கு மணம் முடித்தான்.

மேலும் அவன் வசமிருந்த- காந்தாரம், காம்போஜம், காந்தகார், பலோசிஸ்தான் பகுதிகள் சந்திரகுப்தன் அரசுடன் இணைந்தது. பதிலுக்கு 500 யானைகளைப் பெற்றான்.

‘இந்தியாவின் காவலன்’ என்ற இந்தக் குறுங்கதை  நிறைவு பெறுகிறது.

(சாண்டில்யனும் – கல்கியும் மன்னித்து அருள்வார்களாக)

சரி….எந்த கதை நாயகனுக்கும் – அவனது வெற்றிக்காலம் முடிந்த பின் கஷ்டங்கள் வரும். மனிதனாகப் பிறந்தாலே இது சகஜம் தானே!

பரசுராமருக்கு ராமனைச் சந்திக்கும் வரை தான் வெற்றி.

ராமன் பட்டாபிஷேகம் முடிந்த பின் அடைந்ததது சோகங்களே.

கிருஷ்ணன் தன் மகன்கள் அனைவரும் அடித்துக்கொண்டு சாவதைக் கண்டு நொந்தான்.

பாண்டவர்கள் மகாபாரதம் முடிந்த பின் சந்தோஷமென்பதே அறியவில்லை.

அதே போல் நம் நாயகன் சந்திரகுப்தன் கதையிலும் சோகங்கள் … அதை விட்டு விடுவோம்.

இன்னும் சில வருடங்கள் கழித்து –இந்த வம்சத்தில்- உலகம் போற்றும் மாமன்னன் – ‘மகா அசோகன்’ தோன்றுவான்.

சரித்திரம் இன்னும் பேசும்….

***சிறு குறிப்பு:

‘இந்தியாவின் காவலன்’ என்ற சரித்திரக் கதையா?.. மருந்துக்கு ஒரு பெண் பாத்திரமே இல்லை என்ற குற்றம் சொல்பவர்களே! அமரப்பள்ளி என்ற அழகியைப் பற்றி கோடி காட்டியுள்ளேன்! நீங்கள் ஆணையிட்டால் அமரப்பள்ளி என்ற சரித்திரக்குறுங்கதை எழுதத் தயார். Circulation worry கொண்ட குவிகம் ஆசிரியரும் மகிழ்வார் !

‘சம்மர் வந்தாச்சு… வாங்க.. நாம நம்ம ஏ.பி.ஸி. ஸ்டோர்ஸ¤க்கு
போய் ஒரு ஏர் கண்டிஷனர் வாங்கிடுவோம்..’ என்ற டி.வி.
விளம்பரத்தை நானும், என் மனைவியும், என் பத்து வயதுப்
பெண்ணும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம்.

‘ஓ கே .. புறப்படு ரமா.. ஸம்மர் சூடு தாங்கலை. நாமும்
இப்பவே ஏ.பி.ஸி. ஸ்டோர்ஸ¤க்குப் போய் ஓர் ஏர் கண்டிஷனர்
வாங்கிடுவோம்’ என்றேன் மனைவியிடம்.

‘நோ… வேண்டாம்பா… இந்த ஆன்டி நம்மள ஏமாத்தறாங்க..
இதே ஆன்டிதான் போன வருஷமும் இதையே சொன்னாங்க..
அந்த ஏர் கண்டிஷனர் ஒரு வருஷம் கூட வரவில்லை போலிருக்கு.
அதுதான் இந்த வருடமும் வாங்கக் கிளம்பிட்டாங்க. இவ்வளவு
காசைக் கொட்டி வாங்கிட்டு ஒரு வருஷம் கூட வரலைன்னா
எப்படீப்பா..? அதனாலே இந்த ஸ்டோர்ஸ் வேண்டாம்பா.. வேறே
நம்பகமா ஒரு கடைக்குப் போவோம்’ என்றாள் என் பெண்.

திகைத்து நின்றோம் நானும், என் மனைவியும். அட,
இப்படியும் ஒரு கோணத்தில் விளம்பரங்களைப் பார்க்கலாமா..!.

இலக்கியவாசலின் பன்னிரண்டாவது  நிகழ்வு  வாசுகி கண்ணப்பன் அரங்கத்தில் 19 மார்ச் மாலையில் நடைபெற்றது.

தமிழ்த்தாய் வாழ்த்துக்குப் பிறகு சுந்தரராஜன் வந்திருந்த முக்கிய விருந்தினர் திரு ஞாநி அவர்களையும் மற்றும் இலக்கிய
ஆர்வலர்களையும் வரவேற்றார்.

திருமதி உமா பாலு அவர்கள் அவருக்கே உரிய முத்திரைக் கவிதைகளை எதார்த்தமாக வழங்கினார். கவிதைகள் சிறியதாக இருந்தாலும் காரமாக இருந்தது.

திரு ஈஸ்வர் தனது பரிசுபெற்ற ‘சிகாகோ மாம்பழம்’ என்ற கதையைப் படித்த விதம் மிக அருமையாக இருந்தது. பாத்திரங்கள் பேசுவதைப் போலவே அவர் படித்தது கேட்பவர் கருத்தை மிகவும் கவர்ந்தது.

சாகித்ய அகாதமியின் மொழியாக்க 2015 ஆவது ஆண்டுக்கானவிருது பெறும் திருமதி கௌரி கிருபானந்தன் நிகழ்ச்சியில் பங்கேற்றார்.  குவிகம் இலக்கியவாசலும் அவர்களைப் பாராட்டி வாழ்த்துக்களைத் தெரிவித்துக் கொண்டது.

வோல்கா எழுதிய”விமுக்தா”  என்ற கதைத் தொகுப்பின்  ‘மீட்சி’ என்ற நூலுக்கு இந்த விருது அளிக்கப்படுகிறது.      திருமதி கௌரி கிருபானந்தன்  நம்  மேடையில் அந்தக் கதை எழுதிய  அனுபவத்தைப் பகிர்ந்து கொண்டார்.

அதற்குப்  பிறகு , “பரிக்ஷா”  நாடக அமைப்பைக் கிட்டத்தட்ட 38 ஆண்டுகளாக நடத்தி நாடகக் கலைக்கு உயிர் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கும் .  திரு ஞாநி அவர்கள் தமிழ் நாடகத்தின் வரலாற்றை அவருக்கே உரிய பாணியில் எடுத்துரைத்தார். தமிழ்நாட்டின் ஒவ்வொரு பட்டி தொட்டியிலும் நடைபெற்ற நாடகங்கள்  எப்படிப் படிப்படியாகத் தேய்ந்து இன்று சென்னையில் மட்டும் எப்பொழுதாவது நடக்கும்  அபூர்வப் பொருளாக மாறிவிட்டது என்பதை விளக்கினார்.

ரசிகர்களுக்கும் நாடகக் குழுவிற்கும் இடையே பாலமாக இருக்கவேண்டிய சபா செயலர்கள்  இடைத் தரகர்களாக மாறி இந்த அழகான கலையை அழித்தது ஒரு காரணம். பள்ளிகளில் ஒரு காலத்தில் கோலோச்சிய  நாடக வடிவத்தை சுத்தமாக மறந்தது இந்தக் கலையின் வீழ்ச்சிக்கு இன்னொரு  காரணம். தொலைக்காட்சி தொடர்  சீரியல்களை நாடகம் என்று ஒப்புக் கொள்ள மறுத்த ஞாநி அவர்கள் , இந்த மீடியத்தின் அசுர வளர்ச்சி நாடக மன்றங்களின்  வீழ்ச்சிக்கு மற்றொரு காரணம் என்று விளக்கினார்.  மேலும்  அரசாங்கமும்  குறைந்த கட்டணத்தில்  நாடக அரங்கங்களை அமைத்துக் கொடுத்திருந்தால் இந்தக் கலை நன்றாக வளர்ந்திருக்கும் என்றும் ஆதங்கத்துடன் கூறினார்.

ஞாநி அவர்களுடைய உரைக்குப் பிறகு இலக்கிய வாசலின் சிறப்பு அம்சமான கலந்துரையாடல் நடைபெற்றது. நேற்றைய இன்றைய நாளைய நாடகங்களைப் பற்றி மக்களின் கேள்விகளுக்கு ஞாநி விளக்கமாக பதில் அளித்தார்.

கிருபானந்தன் , விழாத்  தலைவர் ஞாநி  அவர்களுக்கும், வந்திருந்த விருந்தினர்களுக்கும் மற்றும் விழா நடைபெற  உதவிய செந்தில்நாதன் அவர்களுக்கும் , அரங்கம் தந்த வாசுகி கண்ணப்பன் அவர்களுக்கும் நன்றி கூற கூட்டம்  இனிதே முடிந்தது.

சென்னை நகரின் முதல் நவீன தீவிர தொழில்முறையல்லாத தமிழ் நாடகக் குழுவான பரீக்‌ஷா 1978-ல் தொடங்கியபோது, வாழ்க்கை குறித்தும் நாடகம் குறித்தும் நடுத்தர வகுப்பிடையே இருக்கும் போலி நம்பிக்கைகளைக் களைவதே தன் நோக்கம் என்று அறிவித்தது. கடந்த 37 வருடங்களில் தொடர்ந்து தமிழ் எழுத்தாளர்களான இந்திரா பார்த்தசாரதி, ந.முத்துசாமி, சுந்தர ராமசாமி, அசோகமித்திரன், அம்பை, ஜெயந்தன், பிரபஞ்சன், திலீப் குமார், சுஜாதா, ஞாநி, அறிஞர் அண்ணா ஆகியோரின் நாடகங்களையும், பிற மொழிப் படைப்பாளிகளான பாதல் சர்க்கார், விஜய் டெண்டுல்கர், மகாஸ்வேத தேவி, பெர்டோல்ட் பிரெக்ட், ஹெரால்ட் பிண்ட்டர், ஜே.பி,பிரீஸ்ட்லீ ஆகியோரின் நாடகங்களின் தமிழ் வடிவங்களையும் பரீக்‌ஷா நிகழ்த்தியுள்ளது.

வாரந்தோறும் நவீன நாடகம் என்ற முயற்சியை 1992-93ல் ஓராண்டு நடத்தியது. நாடக விழாக்களில் பங்கேற்பு தவிர, இதர புரவலர் ஸ்தாபன ஆதரவு, மான்ய உதவிகள் இல்லாமல், பார்வையாளரிடம் திரட்டும் பணத்தைக் கொண்டு மட்டுமே பரீக்‌ஷா நாடகங்களை நிகழ்த்தி வருகிறார் இதன் நிறுவனரான எழுத்தாளர் ஞாநி.

ஜெர்மன் நாடகாசிரியர் பிரெக்ட்டின் காகேசியன் சாக் சர்க்கிள் நாடகத்தை தமிழுக்கேற்ற விதத்தில் மாற்றியமைத்து ஞாநி எழுதி இயக்கியிருக்கும் நாடகம்‘வட்டம்’. துரைகள் காலம் முதல் புரட்சி காலம் வரையிலான கதையை 20-க்கும் மேற்பட்ட நடிகர்களுடன் சொல்கிறது இந்த நாடகம். ஒரு குழந்தை யாருக்கு சொந்தம்…பெற்ற அன்னை துரையம்மாவுக்கா, வளர்த்த அன்னை கன்னியம்மாவுக்கா என்பதை திருடியாக இருந்து நீதிபதியாக மாறிய முனியம்மா எப்படி தீர்மானிக்கிறாள் என்பதே கதை. பெண்களுக்கான சம உரிமை, நிலத்தின் மீதான உழவரின் உரிமை, ராணுவம் முதலிய ஆட்சி இயந்திரங்களின் பங்கு எல்லாவற்றையும் பற்றி சமூக அரசியல் தொனியில் எள்ளலுடன் சொல்கிறது ‘வட்டம்’.

எட்டுக் கதைகளின் தொகுப்பு வட்டம்!

தனி நபர் நடிப்பு வடிவத்தில் மேல் சாதி விதவை, ஓர்பால் உறவாளர், மகளை இழந்த தாய், மனைவியை தொலைத்த கணவன், பெண்சீண்டல் எதிர்ப்புப் போராளி, குழந்தையைக் கொன்ற இளைஞன், கணவனைக் கொன்ற இளைஞி, காதலைத் தேடும் இளைஞன், உள்ளேயும் வெளியேயும் தூய்மைப்படுத்தும் துப்புரவாளர் என விதவிதமான எட்டு கதைகளைப் பேசுகிறது வட்டம்.

சுந்தர ராமசாமி எழுதிய சிறுகதைக்கு, நாடகாசிரியர் அ.ராமசாமி அளித்துள்ள நாடக வடிவம்தான் “பல்லக்குத் தூக்கிகள்.”

இது ஆள்வோர் மற்றும் ஆளப்படுவோர் பற்றிய நாடகம்.

நாடக நிகழ்வு 20 நிமிடங்கள்.

“சமூகத்தின் வெவ்வேறு மட்டங்களில் வெவ்வேறு வேலைகளிலிருந்தாலும், நாடகம் மீது காதலும் சமூகம் மீது அக்கறையும் கொண்டிருப்பதே பரீக்‌ஷாவில் இணைவோரை ஒன்றுபடுத்துகிறது” என்று ஞாநி பெருமிதப்படுகிறார்.

செம கிண்டல் !  ஸோ ஸார்ரி … சூப்பர் !

தமிழகத்துப் பொழிலினிலே புதுமலரும் பூத்ததுவே
தத்திவரும் புள்ளினமும் களிப்பதனில் மூழ்கியது;
தெம்மாங்கு பாடியது மக்களிலே யோர்கூட்டம்
தித்திக்கு மூணுண்ண நின்றதுவே மறுகூட்டம்
செம்மையுற பயிரோங்க அரும்பெருந் தொழில்வளர
செய்விக்கும் நம்பிக்கை கொண்டதுவே நம்தேயம்
‘அம்மா’வென இரக்கின்ற கூட்டமினி யிலையென்று
அடங்காத ஆவலொடு பார்க்கின்றாள் தமிழ்த்தேவி!!

சின்னஞ்சிறு குழவிக்கு பால்கிடைக்கு மெனவெண்ணம்
விளையாட்டுப் பொருள்மீது ஆசைகொளும் மழலையுமே
இனிக்கின்ற கல்விதனைக் கற்கின்ற சிறுவர்க்கு
இகத்தினிலே முதலாக விளங்குவதி லோர்நாட்டம்
மனமொத்துப் பருவத்தால் கட்டுண்ட காதலர்க்கு
மணந்தனை யிவ்வாண்டு வைத்திடலா மெனவாசை
துணையோடு குழந்தைகள் பலகொண்டு உழல்பவரோ
இடர்தீர்க்கும் புத்தாண்டு எனக்கொள்வா ருறுதியுமே!

உண்டிகொடுத் துயிர்காக்கு முழவனது மனதினிலே
‘உயர்ந்தோங்கி பயிர்களுமே வளரு’மென நம்பிக்கை
வேண்டிய பொருளினையே கொடுத்துவரும் வியாபாரி
‘வியாபாரம் பெருகு’மென கொண்டிடுவான் பேராசை
பண்பாடும் ஆலைகளும் பெருகிடவே முதலாளி
‘புத்தாண்டு வழிசெய்யும்’ என்றுபல எண்ணிடுவார்
பணமாக்கப் பணியில்லை யென்றலையும் மாந்தருமே
‘பணிகொடுக்கும் புத்தாண்டு’ என்றவரும் கூறிடுவார் !

ஈராறு திங்கட் கொருமுறையே மலர்ந்துவரும்
இணையில்லாப் புதுமலரே இசைகொண்ட பொன்மலரே
அரும்பெரு மாற்றலொடு இலங்கிவருந் தண்மலரே
அடைதற்கருந் தன்மைகளை யுட்கொண்ட தேன்மலரே
பாரதனில் பயில்கின்ற பண்புமிகு மாந்தரெலாம்
பூமலரே யுன்னிடமே பலப்பலவும் நோக்குகிறார்
சீர்மிகவே அவரவரின் எண்ணத்தைச் செயலாக்க
மென்மலரே யுன்னிடமே பணிவோடு வேண்டுகிறேன்!

பழைய பஞ்சாங்கம் என்று சாதாரணமாகச் சொல்லுகிறோம். அதில்  எத்தனை விஞ்ஞானம் இருக்கிறது தெரியுமா?  அது பெரிய ஆகாயம்.

அந்த வான வெளியை நாம் கொஞ்சம் அண்ணாந்து பார்ப்போமா? 

பஞ்சாங்கம் என்ற பெயர் அது ஐந்து உறுப்புக்களைக் கொண்டிருப்பதைத் தெளிவுபடுத்துகிறது.  அவை: 

வாரம் ,   திதி ,   கரணம்,   நட்சத்திரம்,    யோகம்.

வாரம்:

ஞாயிறு, திங்கள் என்பது  வாரமாகும் . 

திதி:  

திதி என்பது ஆகாயத்தில் ஒரு குறித்த இடத்திலிருந்து சூரியனுக்கும்- சந்திரனுக்கும் உள்ள தூரமாகும். : 

அமாவாசை முதல் பிரதமை   துதியை   திருதியை  சதுர்த்தி   பஞ்சமி   சஷ்டி   சப்தமி   அஷ்டமி   நவமி   தசமி  ஏகாதசி துவாதசி திரயோதசி   சதுர்த்தசி  ஆகிய  15 நாட்கள் .

பிறகு பௌர்ணமி  முதல் மறுபடியும்  பிரதமை   துதியை   திருதியை   சதுர்த்தி   பஞ்சமி  சஷ்டி  சப்தமி  அஷ்டமி      நவமி       தசமி      ஏகாதசி  துவாதசி திரயோதசி  சதுர்த்தசி ஆகிய. 15 நாட்கள்.

மொத்தத்தில் 30 திதிகள். 

கரணம்,

ஒரு திதிக்கு இரு கரணங்கள் . ஆக மொத்தம் 60 கரணங்கள்.  

கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ள  11 கரணங்கள் சுழற்சி முறையில் வரும். 

1. பவம்
2. பாலவம்
3. கௌலவம்
4. சைதுளை
5. கரசை
6. வனசை
7. பத்திரை
8. சகுனி
9. சதுஷ்பாதம்
10. நாகவம்
11. கிமிஸ்துக்கினம்

நட்சத்திரம் :

நட்சத்திரங்கள் என்பது ராசிச் சக்கரத்தை ஒவ்வொன்றும் 13.33 டிகிரி  கொண்ட 27 பகுதிகளைக் குறிக்கும். ( மொத்தம் 360 டிகிரி).  சந்திரன் பூமியைச் சுற்றிவரும் போது ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்தில் எந்தப் பிரிவில் இருக்கிறதோ அந்தப் பிரிவுக்குரிய நட்சத்திரம் அந்த நேரத்தில் நடப்பதாகச் சொல்லப்படுகிறது

அனைவருக்கும் தெரிந்த அசுவதி முதல் ரேவதி வரையில் உள்ள:  27 நட்சத்திரங்கள். 

 யோகம்:

சந்திரன் ஒவ்வொரு நட்சத்திரத்தையும் கடக்க எடுக்கும் காலப்பகுதி யோகம் எனப்படும். எனவே 27 நட்சத்திரங்களையும் கடக்கும் காலப்பதிகளுக்கு 27 பெயர்களைக் கொடுத்துள்ளனர். இவற்றை யோகம் என்பர்.

.1. விஷ்கம்பம் 10. கண்டம் 19. பரிகம்
2. பிரீதி 11. விருதி 20. சிவம்
3. ஆயுஷ்மான் 12. துருவம் 21. சித்தம்
4. சௌபாக்கியம் 13. வியாகதம் 22. சாத்தீயம்
5. சோபனம் 14. அரிசணம் 23. சுபம்
6. அதிகண்டம் 15. வச்சிரம் 24. சுப்பிரம்
7. சுகர்மம் 16. சித்தி 25. பிராமியம்
8. திருதி 17. வியாதிபாதம் 26. ஐந்திரம்
9. சூலம் 18. வரியான் 27. வைதிருதி

ராசி: 

பன்னிரண்டு ராசிகள்:

1. மேஷம்
2. ரிஷபம்
3. மிதுனம்
4. கடகம்
5. சிம்மம்
6. கன்னி
7. துலாம்
8. விருச்சிகம்
9. தனுசு
10. மகரம்
11. கும்பம்
12. மீனம்

ஒரு நட்சத்திரத்தை 4 பங்காக ஆக்குங்கள். ஒவ்வொரு பங்கிற்கும் பாதம் என்று பெயர்.  அப்படியானால் 27 ம் நட்சத்திரத்திற்கு 27 x 4 = 108 பாதங்கள். நாம் இப்போது மேலே கூறிய 12 ராசிகளில் வரிசைக் கிரமமாக அடைக்கப் போகிறோம். ஒரு ராசிக்கு 9 வீதம் 12 ராசிக்கும் 108 பாதங்களை அடைக்கப் போகிறோம்.

ஆக ஒவ்வொரு ராசிக்கும் 9 பாதங்கள் வீதம் 27 நட்சத்திரங்களையும் 12 ராசியில் அடக்கி விட்டோம்.

இந்த 12 ராசிகளிலும் 9 கிரகங்களும் வலம் வருகிறது

கிருகங்கள் :

1. சூரியன் 
2. சந்திரன் 
3. செவ்வாய் 
4. புதன் 
5. வியாழன்  
6. வெள்ளி 
7. சனி 
8. இராகு (நிழற்கோள்)
9. கேது (நிழற்கோள்)

சூரியன் ஒவ்வொரு ராசியையும் கடக்க ஒரு மாதம் எடுத்துக் கொண்டு ஒரு வருடத்தில் 12 ராசிகளையும் கடக்கிறது. 

வாக்கியப் பஞ்சாங்கம் :

கி .மு. 1200 முதல் கி.மு.400 வரையில்  உள்ள காலத்தில் கிரகங்களின் வேகம், ராசிகளில் தங்கும் காலம் இவற்றை எல்லாம் கணிப்பதற்கு ரிஷிகள் ஒன்று கூடி அருளி செய்த சுலோகங்களில் உள்ள கணித முறையை அப்படியே ஏற்றுக்கொண்டு அதன் அடிப்படையில் எழுதப்படும் ஒரு முறையைக் கண்டு பிடித்தனர்.   இது “வாக்கிய முறை” எனப்பட்டது. இதுதான் முதன் முதலாக வந்த பஞ்சாங்கக் கணித முறை. இன்றும் இந்த முறையில் பஞ்சாங்கங்கள் வெளி வருகின்றன. இந்தப் பஞ்சாங்கங்கள் “வாக்கியப் பஞ்சங்கம்” எனப்பட்டது.. வாக்கியம் என்பது கணிதத்தில் மாறுதல் செய்யாமல் பழமையை அப்படியே பிரதிபலிப்பதாகும்.

ஆற்காடு ஸ்ரீ சீதாராமையர் சர்வ முகூர்த்த பஞ்சாங்கம்,  திருநெல்வேலி வாக்ய பஞ்சாங்கம்,ராமநாதபுரம் வாக்கியப் பஞ்சாங்கம், மஞ்சள் நிற 28-ஆம் நம்பர் பாம்புப் பஞ்சாங்கம், ஸ்ரீ காஞ்சி ஸ்ரீ ஆச்சாரியார் மடத்து பஞ்சாங்கம்,சிருங்கேரி மடம் பஞ்சாங்கம், ஸ்ரீரங்கம் வாக்கிய பஞ்சாங்கம், ஸ்ரீப்ரசன்ன வெங்கடேச பெருமாள் தேவஸ்தான வாக்கியப் பஞ்சாங்கம்,திருக்கோயில் அனுஷ்டான பஞ்சாங்கம் என்பவை புகழ்பெற்ற வாக்கியப் பஞ்சாங்க புத்தகங்களாகும்

.திருக்கணித பஞ்சாங்கம்

சந்திரனது வட்டப்பாதையில் அவ்வப்போது ஏற்படும் இயக்க நிலை வித்தியாசத்தை கணக்கில் எடுத்துக்கொண்டு எழுதப்படும் பஞ்சாங்கமாகும். அனைத்து கிரகங்களும் தங்களுக்கு உள்ள இழுப்பு விசையால் சந்திரனை தங்களை நோக்கி இழுக்கின்றன. சந்திரனுக்கு ஈர்ப்பு விசை குறைவென்பதால் மற்ற கிரகங்கள் அதனை இழுப்பதால் சந்திரன் வட்டப்பாதையில் அவ்வப்போது வேறுபாடு ஏற்படுவதுண்டு.

இந்த 20-ம் நூற்றாண்டில் கிரகங்களைப் பார்ப்பதற்கு “டெலஸ் கோப்புகள்” வந்து விட்டன. கிரகங்களின் வேகம், பாதையைக் கண்டறியும் அளவிற்குக் கணிதம் வளர்ந்து விட்டது. தற்போதுள்ள கணித முறையும், திருகணித முறையும் எந்த வித மாறுதல் இல்லாமல் ஒரே மாதிரியாக இருக்கிறது. 

ஒவ்வொரு வருடமும் பஞ்சாங்கக் கருத்தரங்கங்கள் பொதுவாக ஆடி மாதம்  நடக்கும்.  காஞ்சி மடாதிபதி, அஹோபில மடாதிபதி, தர்மபுர ஆதீனம், திருவாவடுதுறை ஆதீனம், திருப்பனந்தாள் ஆதீனம் போன்ற மகான்கள் தலைமை வகிக்கும் அந்த கருத்தரங்கங்களில் பிரபல ஜோதிடர்களும், பஞ்சாங்கம் மற்றும் தினசரி காலண்டர் தயாரிப்பாளர்களும், கலந்து கொள்வார்கள்.

கருத்தரங்கில் பெரிய விவாதமே நடக்கும். வாதங்களும், பிரதிவாதங்களும், சர்ச்சைகளும், கருத்துப் பரிமாற்றங்களும் ஆக்கப்பூர்வமாக மேற்கொள்ளப்படும்.

இதில் அனைவராலும், ஒருமுகமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படும் தகவல்களும், நிர்ணயிக்கப்படும் விரத காலங்கள் மற்றும் கோயில் உற்சவ நாட்கள் எல்லாம் அடுத்து வரும் பஞ்சாங்கத்தில் இடம் பெறும்.’

நன்றி: ஈகரை தமிழ் களஞ்சியம்  http://www.eegarai.net/t111579-topic

நன்றி : தமிழ் விகிபீடியா – பஞ்சாங்கம் 

நன்றி : தினகரன் ஜோதிடம்  http://astrology.dinakaran.com

ஆதவன் ஆதவன் ஆதவன் ஆதவன் ஆதவன் ஆதவன் ஆதவன் 

1942 ஆம் ஆண்டில் கல்லிடைக்குறிச்சியில் பிறந்த  கே எஸ் சுந்தரம் (ஆதவன்) இந்திய இரயில்வேயிலும், ‘நேஷனல் புக் டிரஸ்டின்’  தமிழ்ப் பிரிவில் துணையாசிரியராக தில்லியிலும்  பெங்களூரிலும்  பணியாற்றியவர். 1987 ல் சிருங்கேரி துங்கா நதியின் சுழலில் சிக்கி மரணமடைந்தார். மரணத்திற்கு பின் 1987ஆம் ஆண்டிற்கான சாகித்திய அகாதெமி விருது “முதலில் இரவு வரும்” என்ற சிறுகதைத் தொகுப்பிற்காக  வழங்கப்பட்டது. இவரது படைப்புகள் பல இந்திய மொழிகளிலும், ஆங்கிலம், பிரெஞ்சு, ரஷ்யா உள்ளிட்ட உலக மொழிகளிலும் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளன.

“1960, 70களில் இந்திய நகரங்களில் இளமைப் பொழுதைக்  கழித்த, படித்த மத்தியதர வர்க்கத்தினரின் பிரத்தியேக ஆசை அபிலாஷைகளையும், சோகங்களையும் நிராசைகளையும் ஆதவன் போல யாரும் தமிழில் பிரதிபலிக்க முடிந்ததில்லை” என்கிறார் திரு அசோகமித்திரன்.

அவர் சொற்களிலேயே ஏன் எழுதுகிறேன் என்பதைப்பற்றி :

“எழுதுவதை என்னால் தவிர்க்க முடியவில்லை. எனவேதான் நான் எழுதுகிறேன். சாப்பிடாமல் இருந்து பார்த்தேன் முடிந்தது; காதலித்தவளை மறக்க முயன்றேன், முடிந்தது. ஆனால், எழுதாமலிருக்க எவ்வளவோ முயன்றும் முடியவில்லை.”

தன் எழுத்துக்கள் குறித்து

‘நானும் என் எழுத்தும்’ என்று சொல்லிக் கொள்ள முற்படும்போது, இந்தச் சொற்றொடரில் பெருமையுடன் கூடவே ஓர் ஏளனத்தின் சாயலும் கலந்து தொனிப்பதாக எனக்குச் சில சமயங்களில் தோன்றுகிறது – ‘இவனும் இவன் மூஞ்சியும்’ என்று சொல்வதைப் போல. வேறு சிலரும் இதே விதமான அபிப்ராயந்தான் கொண்டிருக்கிறார்களென்பதை நான் அறிவேன் – என் மூஞ்சியைப் பற்றியும், என் எழுத்தைப் பற்றியும். இப்படி ஒரு பிரகிருதியா! இப்படி ஒரு எழுத்தா! என்று பரிகாசத்துடன் சிரித்துக் கொள்கிறவர்கள் இருக்கிறார்கள். என்னைத் தள்ளுபடி செய்துதான் சிலருக்கு மகிழ்ச்சி கிடைக்கிறதென்றால் அதை நான் கெடுப்பானேனென்று, பல சமயங்களில் அவர்களுடன் சேர்ந்து நானும் சிரிக்கிறேன். “யூ ஆர் ரைட், ஆஸ் யூ ஸே – இந்த – என்ன சொன்னீர்கள்?”

சுயநிரூபணத்திற்கான பரிதவிப்பும் அடையாளத் தேடலும் கொண்ட ஒரு நகர்ப்புற, மத்தியதர இளைஞனான ராமசேஷனின் கண்களின் வழியே நவீன வாழ்க்கையின் பாசாங்குகளும் முகமூடிகளும் வேட்கைகளும் பதிவாகும் “என்பெயர் ராமசேஷன்” இவரது தலை சிறந்த படைப்பு என்று அறியப்படுகிறது. இந்தப் புதினத்தின்  ரஷ்ய மொழியாக்கம் இலட்சம் பிரதிகளுக்குமேல் விற்பனை ஆகியது.

இந்தியத் தலைநகரின் மேல்தட்டு, நடுத்தட்டு, கீழ்த்தட்டு மக்களின்  வாழ்க்கைப் போக்கு, மன ஓட்டங்கள் அதிகார வர்க்கம். மாணவர் உலகம், பத்திரிகை உலகம், அரசியல் உலகம், கலை உலகம், விஞ்ஞான உலகம், தொழிலாளர் உலகம் ஆகிய சூழலில் படைக்கப்பட்ட “காகித மலர்கள்” மற்றொமொரு சிறந்த புதினம்.

‘இண்டர்வியூ’, ‘அப்பர் பெர்த்’, ‘தாஜ்மகாலில் பெளர்ணமி இரவு’, ‘ஒரு அறையில் இரண்டு நாற்காலிகள்’, ‘புதுமைப்பித்தனின் துரோகம்’,  ‘சிவப்பாக, உயரமாக, மீசை வச்சுக்காமல்’ ஆகியவை  இவரது குறிப்பிடத்தக்க சிறுகதைகளில் சில.

சுசீ என்றழைக்கப்படும் பள்ளியாசிரியை சுசீலா, மற்றொரு ஆசிரியையான மிஸ் டாமினிக் பற்றி சொல்லும் இவரது ‘சினேகிதிகள்’ சிறுகதை

“மிஸ் டாமினிக் தன்னைவிட இருபது ஆண்டுகள் ஜூனியரான என்னைப் பார்த்து பொறமைப்படுகிற ஒரு காலமும் வரும் என்று நான் நினைத்துக் கூடப் பார்த்ததில்லை”

என்று தொடங்குகிறது

வேலைக்கான நேர்முகத்தேர்விற்கு வந்த அன்றே மிஸ். டாமினிக் தான் பிரின்சிபால் அறைக்கு வழி சொல்கிறாள். நேர்முகத்தேர்வின் குழுவில் அவளும் இருக்கிறாள். கேள்விகள் கேட்டதெல்லாம் பிரின்சிபால் அகதா மட்டுமே.

வேலைக்குச் சேர்ந்தபிறகு ஆறாம் வகுப்பிற்குக் கணக்குப் பாடம் எடுப்பது  சுசீலாவிற்குக் கிடைக்கவும் மிஸ் டாமினிக் தான் காரணம் என்று பேசிக்கொண்டார்கள். ‘மிடில்’  வகுப்புகளுக்குக் கணக்கு எடுப்பது மிஸ் டாமினிக்கின் ஏகபோக உரிமையாம்.

டாமினிக்கும் சுசீலாவும் சிநேகிதிகள் ஆகிவிடுகிறார்கள். கொண்டு வரும் மதிய உணவை மிஸ் டாமினிக் வீட்டிற்குச் சென்று சாப்பிடும் அளவிற்குப் பழகிவிடுகிறார்கள். அகதா பிரின்சிபாலாக இருந்தவரை டைம் டேபிள் வாங்குதல், எல்லா வகுப்பு பிராகரஸ் கார்டுகளை மேற்பார்வையிடுதல், பார்ட்டிகளோ சுற்றுலாக்களோ ஏற்பாடு செய்தல் என்று பல பொறுப்புகள்  மிஸ் டாமினிக் வசம் இருந்தன. ப்ரின்சிபாலுடன் டாமினிக் டீ சாப்பிடும்போது சுசீலாவும் பல சமயம் இருப்பாள்.

வெவ்வேறு ஆசிரியைகளின் பலவீனங்கள், வகுப்புகளில் நடந்த தவறுகள், ரகளைகள், போட்டிகள், பொறாமைகள் முணுமுணுப்புகள்  எல்லாம் பற்றி பிரின்சிபாலுக்கு  மிஸ் டாமினிக் மூலமாகத் தகவல் கிடைத்துவிடும். யாரவது லீவு  போட்டால் அதை எடுக்க மிஸ் டாமினிக்  வந்துவிடுவாள். நோட்புக்குகளை பரிசீலித்து அதிலுள்ள தவறுகளை பிரின்சிபாலுக்கு ரிப்போர்ட் செய்துவிடுவாள்.

டாமினிக்குடன் நல்ல உறவுகளைப் பேணிவர ஒவ்வொரு டீச்சரும் பாடுபட்டாள். அதே சமயத்தில் அவளுக்கு மிக நெருக்கமாகச் சென்றால் தங்களைப் பற்றி- தங்கள் குறைபாடுகளைப் பற்றி – அவளுக்குத் தெரிந்து விடுமோ என்று பயந்துகொண்டு சற்று விலகியே இருக்கவும் செய்தார்கள். என் ஒருத்தியிடம் மட்டும் டாமினிக் காட்டிய   அன்பும் பரிவும் அவர்களுடைய  பொறாமையைக் கிளப்பிவிட்டதில் ஆச்சரியமில்லை. ஒற்று வேலை செய்வதிலும், தங்களைப் பற்றி பிரின்சிபாலிடம் கோள் மூட்டி விடுவதிலும் நானும் டாமினிக்குக்கு உடந்தை என்றும் சிலர் நினைத்தார்கள்.

சிலர் டாமினிக்கைப் பற்றி, தனியாக இருக்கிறாளா, ஏன் கல்யாணம் செய்துகொள்ளவில்லை, காதல் தோல்வியா,   சகோதர சகோதரிகள் எங்கே இருக்கிறார்கள் என்றெல்லாம் இவள் வாயைக் கிண்டுவார்கள். இவள் பதிலளிக்காமல் நழுவிவிடுவாள்.

அகதா ஓய்வுபெற்று பெண்டிக்டா பிரின்சிபாலாக வந்தும் டாமினிக்கின் பொறுப்புகளிலோ, அதிகாரத்திலோ எந்த குறைவும் ஏற்படவில்லை.

பிரின்சிபாலுக்குத் தளபதியாக, மாணவிகள் மற்றும் ஆசிரியைகளுக்கு பயமூட்டுபவளாக இருந்த டாமினிக் சுசீலாவிடம்  மட்டும் செடி கொடிகள், நாய்கள், உலக நடப்புகள், கல்விமுறையில் சீர்திருத்தங்கள் என்று அரிய விஷயங்களைப் பற்றி விவாதிப்பவளாக இருந்தது யாருக்குத் தெரியும்.

டாமினிக்கின் தோழமை காரணமாக ப்ரின்சிபலின் அந்தரங்க வட்டத்தில் தானும் அடக்கம் என்ற பிரமையில் திளைத்து வந்தாள்.

பள்ளி அலுவலகத்தில் வேலை பார்த்துவந்த பெண் பணம் கையாடிவிட்டதால் அவளை நீக்கிவிட்டார்கள். அலுவலகத்தை நிர்வகிக்க ஒரு நம்பகமான ஆள் தேவைப்பட்டது. பிரின்சிபால் பெனடிக்டாவும் டாமினிக்கும் வேறு  ஆளை நியமிக்கும் வரை அந்தப் பொறுப்பை சுசீலாவை ஏற்க வைக்கிறார்கள். நாமும் அதிகார வட்டத்தில் ஒரு நபர் என்னும் பிரமையில் அப்பொறுப்பை ஏற்று சுசீலா என்னும்  ‘டீச்சர்’,  ‘கிளார்க்’ ஆகிவிடுகிறாள். புதுப் பொறுப்பில் வாசுதேவன் என்பவரின் அறிமுகம் கிடைக்கிறது.  சுசீலாவைச் சந்திக்க வந்த வாசுதேவனை, பள்ளியின் கணக்கு வழக்குகள் பரிசீலிக்க பெனடிக்டா கேட்டுக்கொள்கிறாள்.  சுசீலா – வாசுதேவன் நட்பு  திருமணத்தில் முடிகிறது.

திரும்பவும் குமாஸ்தாவிருந்து ஆசிரியை ஆகலாம் என்றால், “அந்த லைனிலிருந்து தொடர்பு அறுந்துபோய் இவ்வளவு நாளாகிவிட்டதே!” என்று சொல்லிவிடுகிறாள், பிரின்சிபால் பெனடிக்டா

பெனடிக்டா ஓய்வுபெற்றதும் மரியம் என்னும் புது பிரின்சிபால் பொறுப்பேற்கிறார். அவருக்கு டாமினிக்கின் வழிமுறைகள் பிடிக்கவில்லை. தன் வழி முறைகளை நியாயப்படுத்த  முயன்ற டாமினிக்கிடம் “உங்கள் கருத்துக்களை ஆதரிக்கும் வேறு பள்ளிக்கூடத்தில் நீங்கள் சேர்ந்து கொள்ளலாம்” என்கிறார் பிரின்சிபால்.

ஸ்டாஃப் ரூமில் இருந்தாலே உரத்த குரலும் சிரிப்புமாக அந்த அறையையே கலகலக்க வைக்கும் மிஸ் டாமினிக், அமைதியாகி விடுகிறாள். அரசியாக இருந்தவள், ஒரே நாளில் சாதாரணப் பிரஜை ஆனாள். சுசீலாவிற்கு அவள் மீது அனுதாபமாக இருந்தது.

டாமினிக் இன்னும் ஒரு மாதத்தில் ஒய்வு பெற இருக்கையில், காசு வசூலித்து ஸ்வீட் காரம் காப்பியுடன், தனது வீட்டிலேயே ஒரு ‘பார்ட்டி’ ஏற்பாடு செய்கிறாள் சுசீலா.

தேநீர் விருந்து பெரும் வெற்றி. எல்லோரும் கலைந்துபோனதும் சுசீலாவின் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு உரக்க அழுகிறாள்.

“நான் உனக்கு அநீதி இழைத்துவிட்டேன். என்னை மன்னித்துவிடு சுசீ” என்னை மன்னித்துவிடு.”

“மிஸ் டாமினிக் ! எனக்குப் புரியவில்லை.”

“நான் உன்னைப் பார்த்துப் பொறாமைப் பட்டேன்”

“நான் அவ்வளவு அழகாகவா இருக்கிறேன்?”

“சுசீ .. நீ ஆறாம் வகுப்பு டீச்சராக இருந்தபோது – உன் படிப்பு சொல்லிக் கொடுக்கும் திறனைப் பலர் புகழ்ந்தார்கள். குறிப்பாக, கணக்குச் சொல்லித்தருவதை… என்னால் அதைத் தாங்க முடியவில்லை சுசீ.. நான்தான் கணக்குச் சொல்லித்தருவதில் எக்ஸ்பர்ட் என்று நினைத்திருந்தேன்.”

“நீங்கள்…. நிஜமாக … “

“நீ ட்யூஷன் சொல்லித்தருவாயா என்றுகூடச் சில பெற்றோர் பெனடிக்டாவிடம் விசாரித்தார்கள். எனக்கு பயமாகப் போய்விட்டது, சுசீ “

“பயமா? எதற்காக?”

“நாமிருவரும் குடியிருந்தது  ஒரே ஏரியாவில். எனக்கு வர வேண்டிய ட்யூஷன் கிராக்கிகளை நீ பறித்துக் கொண்டு விடுவாயோ என்று பயமாயிருந்தது. …”

ட்யூஷனில் தனக்குப் போட்டியாக சுசீ வரக்கூடாது என்பதற்காகவே, அவளை ஆபீசில் போடும்படி பிரின்சிபாலிடம் சிபாரிசு செய்ததாகவும் கூறுகிறாள் டாமினிக். சுசீலா அதிர்ச்சியில் துவண்டு போகிறாள்.

“என்னை மன்னித்துவிடு சுசீ! என்னை மன்னித்துவிடு!” என்று அவள் மீண்டும் அரற்றினாள். “உன்னைப்போல நானும் யாரவது ஓர் இளைஞனுடன் சமரசம் செய்து கொண்டிருக்க வேண்டும். ஆனால் நான் மிகவும் கர்வம் பிடித்தவள். பணியாதவள். எல்லா ஆண்களையும் என்னிடமிருந்து விரட்டிவிட்டது. ஒரு கட்டத்திற்குப் பிறகு யாருமே மிச்சமில்லை. நான் மேலும் என் பிடிவாதத்தில் சிறைப்பட்டு, வக்கிரமான சுயநலவாதியாகி, என் உறவினர்களையும் விரோதித்துக் கொண்டு, கடைசியில் நான் அன்போடு நேசித்த ஒரு ஜீவனுக்குக்கூட துரோகம் பண்ணுமளவிற்கு..  “

தன்னையும் தன்னைச் சுற்றியிருப்பவர்களின் மீது தனது  மதிப்பீடுகள் யாவும் பறிக்கப்பட்டு, கடந்த பத்தாண்டு வாழ்க்கையும் பயனற்றதாக உணர்ந்து, மற்றவர்களை நம்புவதையே கேள்விக்குறியாக்கி…

மிஸ் டாமினிக்!  நீ என் மனதில் சந்தேக விதைகளைத் தூவிவிட்டாய். அவநம்பிக்கையுள்ளவளாக்கி விட்டாய். இதுதான் நீ செய்த மிகப் பெரிய குற்றம், டாமினிக் இனி எந்த ஒரு  ஜீவனையும் முழு மனதாக ஒப்புக்கொள்ளவோ, அதன் மீது நம்பிக்கை வைக்கவோ.. ஓ காட்!

ஒய்வு பெற்றபிறகு மிஸ் டாமினிக் இதே நகரின் புறநகர்ப் பகுதி ஒன்றில்தான் வசித்து வருவதாகக் கேள்வி.  யாரோ அட்ரஸ் கூடக் கொடுத்தார்கள். ஆனால் நான் அவளைப் பார்க்கப் போகவில்லை. பார்க்க வேண்டுமென்று தோன்ற வில்லை.

என்று முடிகிறது கதை

இணையத்தில் கிடைக்கும் இவரது சில கதைகள்.

இண்டர்வியூ          புதுமைப்பித்தனின் துரோகம்      முதலில் இரவு வரும்

குழந்தைப் பருவத்தில் பாலோடு பாசத்தையும். அன்பையும்
ஊட்டி வளர்த்த அம்மா ….. பள்ளிப் பருவத்தில் வேகாத வெய்யிலில் மகன் பட்டினியாய்  இருக்கக் கூடாதே…., சூடாக சாப்பிடவேண்டுமே
யென்று சோற்றுப் பையுடன் பள்ளிக் கூடத்திற்கு ஓடி வந்த அம்மா,
காலேஜ் நாட்களில் பையனுக்கு எது பிடிக்கும் எது பிடிக்காது என்று
அறிந்து யோசித்து யோசித்து ருசியாக ஆக்கிப் போட்ட அம்மா…..

அம்மா நீயா இப்படி…!

வருகிற மனைவி எப்படி அமைவாளோ…? பாசப் பிணைப்பில்
மகிழ்ந்திருக்கும் நம் குடும்பத்தைப் பிரித்து விடுவாளோ….?’ என்றெல்லாம்
சந்தேகம் எழும்ப கல்யாணத்தைத் தள்ளிப் போட்டுக் கொண்டிருந்த
மதுவை உட்கார வைத்து, ‘கல்யாணத்துக்கப்புறம் பாருடா… உன்
மனைவியாக வரப் போறவளை என் பொண்ணு மாதிரித் தாங்கி த்தாங்கி
வெச்சுக்குவேன் என்று உறுதி சொல்லி கல்யாணம் பண்ணி வைத்த
அம்மா……. அம்மா நீயா இப்படி…?

பூஜா புகுந்த வீட்டுக்கு வந்து ஒரு மாதம் கூட ஆகவில்லை.
கழுத்திலே கட்டிய மஞ்சச் சரட்டின் நிறம் கூட மாறவில்லை..
அதற்குள் அவசர அவசரமாக ஒரு வீடு பார்த்து, ஒரு நல்ல நாளில்
பால் காய்ச்சி மதுவையும், பூஜாவையும் தனிக் குடித்தனமும் வைத்து
விட்டாள் அம்மா.

‘ஏன்… ஏன்… தப்பு எங்கே நடந்தது?.’ என்று காரணம்
புரியாமல் அயர்ந்து போய் நின்றான் மது.

அவனுக்குத் தெரிந்த வரை பூஜா மேல் ஒரு குறையும் இருப்-
பதாகத் தெரியவில்லை… அதுவும் தனிக் குடித்தனம் வரவேண்டும்
என்று தெரிந்ததும் அம்மாவைக் கட்டிக் கொண்டு அவள் அழுத
அழுகை இருக்கிறதே…..!

‘அம்மா, நான் என்ன தப்பு செய்தேன்… நான் ஏதாவது
தப்பு செய்திருந்தா என்னைத் திட்டுங்க… ஏன் அடிக்கக் கூட
உங்களுக்கு உரிமை இருக்கு. மாமனார், மாமியாருடன் –
அதாவது என் அம்மா, அப்பாவுடன் – ஒரு குடும்பமா சந்தோஷமா
இருக்க வேண்டும் என்று ஆசையோடு வந்தேனே … அதுக்கு
நீங்கள் தரும் தண்டனையா..? ஏன் அம்மா.. இப்படி எங்களைப்
பிரிச்சு வெக்கறீங்க..? சொல்லுங்க அம்மா சொல்லுங்க…’ — அவள்
பேச்சிலே கபடமில்லை.. உண்மை இருந்தது…

தோளிலே சாய்ந்து அழுதவளை மெதுவாக அணைத்துக்
கொண்டும், ஆதரவோடு தடவிக் கொடுத்தும், ‘ அடீ.. பைத்தியக்காரி..
அசடு மாதிரி ஏண்டி அழுதுட்டு இருக்கே… நாங்க கிரவுண்டு
·ப்ளோரில் இருக்கோம்.. நீங்க ·பர்ஸ்ட் ·ப்ளோரில் இருக்கப்
போறீங்க. உங்க படுக்கையறை பால்கனியிலிருந்தோ, சமையலறை-
யிலிருந்தோ ‘அம்மா’ன்னு கூப்பிட்டேன்னா ரெண்டாவது நிமிஷமே
நான் உங்க வீட்டுலே இருக்கப் போறேன். அது போல் நான்
‘பூஜா’ன்னு கூப்பிட்டேன்னா ரெண்டாவது நிமிஷம் நீ என்
முன்னால் நிற்கப் போறே… நீங்க ரெண்டு பேரும் சின்னஞ்
சிறிசுக .. ஜாலியா லைபை எஞ்சாய் பண்ணணும்’ என்று ஆறுதல்
கூறினாள் அம்மா. அம்மாவின் சொற்களில் கோபமோ, தாபமோ,
வஞ்சமோ இல்லை. அன்பும் பாசமும்தான் தெரிந்தது.

‘அவதான் இவ்வளவு சொல்றாளே… பின்னே எதுக்கு
அவங்களைத் தனியாப் போகச் சொல்றே..? அவங்களும் இங்கேயே
இருக்கட்டுமே…’ என்றாள் ஊரிலிருந்து வந்திருந்த அத்தை.

அம்மாவின் பதிலோ அவள் இதழோரம் கசிந்த ஒரு
சின்ன புன்னகை.

தூக்கம் வராமல் புரண்டு கொண்டிருந்தான் மது.

‘என்னங்க.. தூக்கம் வரலையா..?’ என்றாள் பூஜா.

‘எனக்கு ஒண்ணுமே புரியலை பூஜா…. தப்பு எங்கே
நடந்ததுன்னே புரியலை…. அம்மா ஏன் இப்படி..!’

அதுதான்ங்க .. எனக்கும் புரியலே… மாமியார், மாமனார்
எல்லோருடனும் கூட்டுக் குடும்பத்திலே இருக்கணும்னு ஆசை
ஆசையாய் வந்தேன். என்ன ஆச்சுன்னே தெரியலையே.. ஆனா
அம்மாக்கும் என் மேல் கோபமோ, வெறுப்போ இருக்கிறதாகவும்
தெரியலே..பாதி வேலையை இழுத்துப் போட்டுண்டு நீங்க
ஆபீஸிலேயிருந்து வறதுக்குள்ளே முடிச்சிட்டு ‘ரெண்டு பேரும்
வெளியிலே ஜாலியா போயிட்டு வாங்க’ன்னு அன்பா அனுப்பறாங்க.
மதுவுக்கு இது பிடிக்கும், பூஜாக்கு இது பிடிக்கும்னு பார்த்துப்
பார்த்துச் செய்து கொண்டு தராங்க… நாம் தனித்தனியே ரெண்டு
வீட்டிலே இருக்கிறோமே யொழிய பாதி நாளும் அம்மாவுடைய
பிரிபரேஷன்தான். உங்களுக்கு நெனவு இருக்கா.. ஒரு நாள்
உங்ககிட்டே ‘ஒரு பர்டிகுலர் ஸாரி டெக்ஸ்டைல்ஸ் ஷாப்பில்
டிஸ்ப்ளேயில் போட்டிருந்தான். அது எனக்கு ரொம்ப பிடித்தது’
என்று சொல்லிட்டிருந்தேன். அதை எப்படியோ அம்மா
கேட்டிருக்காங்க. அன்னிக்கு சாயந்திரமே அதை வாங்கி வந்து
எனக்கு பிரஸண்ட் பண்ணினாங்க. இப்படி ஆசை ஆசையாய்
பண்ணற அம்மா கூடவே இருக்க முடியாமப் போச்சு பாருங்க…
நான் என்ன தப்பு பண்ணினேன்னு தெரியலீங்களே..’ என்று
விசும்பினாள்.

‘ஓகே… கவலைப் படாதே …. எல்லாம் போகப் போக
சரியாகி விடும்….’ என்று ஆறுதல் கூறிய படியே அவளை
அணைத்துக் கொண்டான் மது.

அயர்ந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தவன், திடீரென்று கண்
விழித்தான். அறையிலே விளக்கு எரிந்து கொண்டிருந்தது.
வாட்சைப் பார்த்தான். மணி பன்னிரண்டு. பூஜா கனத்த
இருமலோடு பாத்ரூமில் முகம் கழுவிக் கொண்டிருந்தாள்.

‘பூஜா .. ஏன், என்னம்மா ஆச்சு ..?’

‘என்னமோ தெரியலே .. ஒரே வோமிட்டிங் ஸென்ஸேஷன்..
இருமல் வேறே .. ஜுரம், தலை வலி வேறே ..’

‘அப்படியா .. அம்மாவைக் கூப்பிடட்டுமா ..”

‘வேண்டாங்க .. பாவம் அவங்க நல்லா தூங்கிட்டு
இருப்பாங்க .. படுத்துத் தூங்கினா சரியாயிடும்’ என்று கூறியவாறு
வந்து கட்டிலில் படுத்தாள். அவள் முகம் சோர்ந்து போயிருந்தது.
அவளைப் பார்க்கவே பாவமாக இருந்தது. மதுவுக்கு என்ன
செய்வது என்றே தெரியவில்லை .. அம்மா மேல் கோபம்
கோபமாக வந்தது. எல்லோரும் சேர்ந்திருந்தால் அம்மா
ஏதாவது கை வைத்தியம் செய்திருப்பாள். விடிஞ்சதும்
டாக்டரிடம் போயிருக்கலாம்.

‘என்னடா செய்வது ..?’ என்று எண்ணியபடியே
பால்கனிக்கு வந்தான்.

‘என்னடா .. மது .. என்ன ஆச்சு? தூங்கலியா..?’
என்ற அம்மாவின் குரல் கீழ் போர்ஷனிலிருந்து கேட்டது.

‘அம்மா… பூஜாவுக்கு உடம்பு முடியலேம்மா.. ரொம்ப
இருமலாவும், வோமிட்டிங் ஸென்ஸேஷனாவும், ஜுரமாவும்
இருக்கு .. ‘ என்றான் தீனமான் குரலில்.

‘பயப்படாதே .. ஐந்து நிமிஷத்தில் வரேன்’ னு
சொல்லியபடியே உள்ளே போனாள். மதுவும் உள்ளே வந்தான்.
அம்மாவின் வருகைக்குக் காத்திருந்தான்.

சொன்னபடியே ஐந்து நிமிஷத்தில் கதவைத் தட்டினாள்
அம்மா. மது ஓடிப் போய் கதவைத் திறந்தான். அம்மாவைக்
கண்டதும் அவன் முகத்திலே உள்ள கவலை ரேகைகள்
மறைந்தன. மனதிலே ஒரு திடமும் நம்பிக்கையும் வந்தது. அம்மா
கையில் ஒரு குவளையில் கஷாயம் கொண்டு வந்திருந்தாள்.

பூஜாவிடம் ஓடிப் போய், ‘என் செல்லம் .. என்னடா
செய்யுது .. ஒண்ணும் பயப்படாதே.. அம்மா இருக்கேன் இல்லே..
இந்தக் கஷாயத்தைச் சாப்பிடு.. உன்னுடைய ஜுரம் எல்லாம் ஓடிப்
போயிடும்’ என்றபடியே கஷாயத்தை அவளுக்கு புகட்டினாள்.

‘அம்மா .. எனக்கு பயமா இருக்கும்மா .’ என்று சின்னக்
குழந்தை போல் அதுவரை தேக்கி வைத்திருந்த துக்கத்தையெல்லாம்
அழுது கொட்டித் தீர்த்தாள் பூஜா. அம்மாவின் மடியில் தலை
சாய்த்து படுத்தாள்.

‘சீ..சீ.. அம்மா வந்துட்டேன் இல்லே.. இனி ஒண்ணுக்கும்
பயப்படாதே..’

‘அம்மா.. என்னை விட்டுப் போயிடாதீங்க…’

‘இல்லேடா செல்லம் ..நான் உன் கூடவே இருக்கேன்.
மது நீ ஹாலில் படுத்துக்கோ .. கவலைப் படாமே தூங்கு..
நாளைக்கு ஆபீஸ் போகணும் இல்லியா .. நான் பூஜாவைப்
பார்த்துக்கறேன்.. ‘ என்று அவள் தலையையும், முதுகையும்
ஆதரவோடு தடவியபடியே விடிய விடிய உட்கார்ந்திருந்தாள்
அம்மா. பூஜாவும் நிம்மதியாக உறங்கிப் போனாள்.

ஆபீஸிலிருந்து வந்தவன் வீடு பூட்டியிருப்பதைப்
பார்த்து, ‘பூஜா எங்கே காணலியே ..’ என்ற சந்தேகத்தோடு
அம்மாவின் வீட்டிற்கு வந்தான். வீட்டில் நுழையப் போனவன்
அம்மாவும், அத்தையும் பேசிக் கொண்டிருப்பதைப் பார்த்து
வாசலில் நின்றான்.

‘ஏண்டீ உமா… பூஜா ரொம்ப நல்ல பொண்ணாத்
தெரியறா .. உங்கிட்டயும் ரொம்ப பாசமாவும், அன்பாவும்
இருக்கா .. அப்படி இருக்கும்போது அவங்களை ஏன் தனிக்
குடித்தனம் வெச்சிருக்கே….’ என்றாள் அத்தை.

‘அதுக்கு நீங்கதான் காரணம் அக்கா… ‘ என்றாள் அம்மா.
சிரித்தபடியே.

‘ஏய்..ஏய்.. என்ன சொல்றே? நானா காரணம்?’

‘அக்கா .. ஒரு பொண்ணு புதுசா கல்யாணம் பண்ணிட்டு
வரும்போது பல கற்பனைகளோடும், எண்ணங்களோடும் புகுந்த
வீட்டுக்கு வரா.. புகுந்த வீட்டிலே எல்லோரும் புதியவங்க…
அவ தன் வீட்டை எப்படி எல்லாம் வெச்சுக்கணும்னு நினைக்-
கிறாளோ, அது மாதிரி செய்ய முடியாம போகலாம் .. டென்ஷனில்
குடும்பம் நடத்திட்டிருக்கிற மாமியார், மாமனார் வாயிலிருந்து
ஏதாவது கடுஞ்choல் வரலாம். அது நாம் டி.வி. ஸீரியலில்
பார்க்கற மாதிரி பூதாகாரமா வெடிக்கலாம். அதனாலே வருகிற
பெண்ணுக்கு எப்பவும் ஒரு ஸ்பேஸ் கொடுக்கணும். அது
எப்பவும் கூட்டுக் குடும்பத்திலே நம்மால முடியாம போகலாம்.
அது அவளுக்குப் பெரிய குறையா தெரியலாம். உங்க பையன்
விஷயத்திலே அதுதான் நடந்தது. யோசித்துப் பாருங்க..அந்த
நிலைமை ரிபீட் ஆக வேண்டாம்னு தான் நான் இப்படிப்
பண்ணினேன். பூஜா மாதிரி தங்கமான ஒரு மருமக கிடைக்க
நான் கொடுத்து வெச்சிருக்கணும். விட்டா அன்பாலேயே
என்னைக் குளிப்பாட்டிடுவா… அது போல் ‘நானும் ஸீரியல்
மாமியார் இல்லே ..அவள் ஆசா பாசங்களுக்கு அணை போடாத
அன்பான மாமியார்னு அவளுக்குப் புரிய வைக்கணும்
இல்லியா .. இனிமே பாருங்க.. நான் திட்டினாலும் – ஏன்
அடிச்சாலும் – கூட என்கிட்டே என் போண்ணு மாதிரி
ஒத்தைக்கு ஒத்தையா அன்போடு மல்லுக்கு நிற்பாளே ஒழிய
அவள் போடும் சண்டையில் காழ்ப்பு இருக்காது’ என்றாள்
அம்மா கண் கலங்க.

‘என்னடி .. அப்படி ஒரு ஐடியா இருக்கா.. இதுதான்
சாக்குன்னு அவளை அடிக்க வேறே போறியா.. ‘ என்று
சிரித்தாள் அத்தை.

‘அட, சும்மா ஒரு பேச்சுக்குச் சொன்னேன். அக்கா,
இப்ப ஜாலியா இருக்காம அவங்க எப்ப வாழ்க்கையை அனுபவிக்க
போறாங்க..நம்ம உடம்புலே இப்போ தெம்பு இருக்கு. அவங்க
ஆனந்தமா இருக்கிறதைப் பார்த்து நாமும் சந்தோஷமா
இருக்கலாமே.. நாம ஓய்ஞ்சு போறபோது அவங்ககிட்டேதானே
போகப் போறோம். அப்போ அந்த வாழ்க்கையிலே அன்பும்,
அரவணைப்பும் இருக்கும். வசந்தம் இருக்கும். காழ்ப்பு இருக்காது.’
என்று சொன்ன அம்மா, தன் காலை யாரோ தொட்டுக் கும்பிடுவதை
உணர்ந்து திகைத்து திரும்பினாள்.

மது அம்மாவின் கால்களைக் கட்டிக் கொண்டு அழுது
கொண்டிருந்தான்.

‘அம்மா.. இந்த ஒரு எண்ணத்திலா இப்படிப் பண்ணினே..
புரியாத புதிராக இருந்த உன் செய்கையின் அர்த்தம் இப்பப்
புரிஞ்சது. பூஜாவை நீ சரியாகப் புரிஞ்சுக்கலே.. அவள் ‘நீ இப்படிப்
பிரிச்சு வேச்சுட்டியே’ என்று புலம்பாத நாளில்லே.. நாளைக்கே, ஏன்,
இன்னிக்கே இங்கே நாங்க ஷிப்ட் பண்ணிடறோம்’

‘பைத்தியக்காரா.. ஜாலியா இருங்கடா.. உனக்கு இப்பப்
புரியாது. சில வருடங்களுக்கப்புறம் சொல்வே.. அம்மா நீ
செய்தது சரிதான்னு.. போடா.. பூஜா கோயிலுக்குப் போயிருக்கா..
சாவி அந்த ஆணியில் மாட்டியிருக்கு பார்’ என்றாள் அம்மா.

மதுவின் கண்கள் கலங்கின.

•   புது பாஸ்போர்ட்  பெற அல்லது பழைய பாஸ்போர்ட்டைப் புதுப்பிக்க  முதலில் அரசாங்க பாஸ்போர்ட் இணைய தளத்தில்   https://portal2.passportindia.gov.in/AppOnlineProject/welcomeLink )   பதிவு செய்து பயனர் ஐடி மற்றும் பாஸ்வேர்ட்  பெறவேண்டும்.
• பிறகு உங்களைப்  பற்றிய அனைத்துத் தகவல்களையும், மொபைல் எண் உட்பட அனைத்தையும்   இணைய தளத்தில் பதிவேற்ற வேண்டும்.
• பிறகு என்றைய தேதியில் /நேரத்தில் பாஸ்போர்ட் கேந்திராவில் நேரடியாகச் செல்ல அனுமதி இருக்கிறது என்பதையும் இணைய தளத்தில் அறிந்து, அந்தக் குறிப்பிட்ட நேரத்தையும் பதிவு செய்து கொள்ள வேண்டும்.
• அதன்பின் பாஸ்போர்ட் பெறுவதற்கான தொகையை கடன் அட்டை அல்லது வங்கி இணையம் வழியாகக் கட்ட வேண்டும்.
•  அப்போது உங்கள் நேர்காணல் நியமனம் உறுதியாகிவிடும். உங்கள் நியமனக் கடிதத்தை பிரிண்ட் செய்து எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்.
• உங்கள் நேர்காணல் தேதி, நேரம் எல்லாம் உங்கள் மொபைலில் செய்தியாக வந்துவிடும்.
• குறிப்பிட்டுள்ள நாளுக்கு  முதல் நாளும் அன்றும் உங்களுக்கு நினைவூட்ட செய்தியும் மொபைலில் வரும் .
• உங்கள் பிறந்த தேதி, தற்போதைய முகவரி, மற்றும் அலுவலக ஆட்சேபணை இல்லாக் கடிதம் , ஓய்வூதிய அட்டை போன்றவற்றின் உண்மை ஆவணங்களை பாஸ்போர்ட் கேந்திராவிற்குச் செல்லும் போது எடுத்துச் செல்லவேண்டும்.  ( எது எது எடுத்துச் செல்லவேண்டும் என்று இணைய தளத்திலேயே தெரிந்து கொள்ளலாம்)

தற்போது குறிப்பிட்டுள்ள நாளில் பாஸ்போர்ட் கேந்திராவிற்குச் செல்லுகிறீர்கள்.

1. முதலில் பாதுகாப்பு சோதனை.
2. பிறகு உங்கள் ஆவணங்களையும், நியமனக் கடிதத்தையும் சரிபார்த்து டோக்கன் கொடுப்பார்கள்.
3. அதைப் பெற்றுக்கொண்டு  ‘A’ பிரிவுக்குச்  செல்லவேண்டும். அங்கே உங்கள் டோக்கனுக்கு எந்த கவுண்டர் என்று அறிவிப்புப் பலகையில் வந்ததும் அந்த இடத்துக்குச் செல்லவேண்டும்.
4. அங்கே உங்கள் ஆவணங்களை ஸ்கேன் செய்து உங்களையும் வெப்காமில் படம் பிடித்து , பின்னர் இன்னொரு இடத்தில் உங்கள் எல்லா விரல் ரேகைகளையும் பதிவு செய்வார்கள்.
5. பிறகு அறிவிப்புப் பலகையில் உங்கள் டோக்கனுக்கு எந்த  ‘B ‘ பிரிவிற்கு (கவுண்டர்) செல்லவேண்டும் என்று அறிவிக்கப்பட்டுள்ள இடத்திற்குச் சென்றால் பாஸ்போர்ட் அதிகாரிகள் உங்கள் தகவல்களும் ஆவணங்களும் சரியாக இருக்கின்றன்னவா என்று சரி பார்த்து பின்னர் ‘C’ பிரிவுக்கு அனுப்புவார்கள்.
6. ‘C’ பிரிவில் பாஸ்போர்ட் வழங்கும் அதிகாரிகள் உங்கள் தகவல்களை சரிபார்த்து உங்களுக்குக் காவல்துறை சோதனை தேவையா என்பதைப்பற்றியும் மற்றும் பாஸ்போர்ட் எத்தனை நாட்களில் வரலாம் என்றும் கூறுவார்கள்.
7. பிறகு நீங்கள் உங்கள் கருத்துப் படிவத்தையும் பூர்த்தி செய்து கொடுத்துவிட்டு வெளியேறலாம்.

இவற்றை முடிக்க , மொத்தமாக பாஸ்போர்ட் அலுவலகத்தில் எவ்வளவு நேரம் நீங்கள் இருக்கவேண்டும் என்று எண்ணுகிறீர்கள்?

அதிகமில்லை  ஜெண்டில்மேன் , 30 – 40 நிமிடங்கள் தான்.

அதெல்லாம் சரி பாஸ்போர்ட் எத்தனை நாளைக்குப் பிறகு வரும்?

என் நண்பர் ஒருவருக்கு நேர்காணலுக்குப்  போய் 24 மணிநேரத்தில் பாஸ்போர்ட் கையிலேயே வந்து விட்டது!

எனக்கு மூன்று நாட்கள் ஆயின.

அதை தவிர பாஸ்போர்ட் தற்சமயம் பிரிண்ட் ஆகிவிட்டது, தபாலில் சேர்க்கப்பட்டது என்ற தகவல்கள் உங்களுக்கு எஸ்‌எம்‌எஸ் மூலமாக வந்து கொண்டே இருக்கும்.

ஸ்பீட் போஸ்ட் எண்ணைக் கொடுத்து அது எந்த இடத்தில் இருக்கிறது என்று கண்காணிக்கும் வசதியையும் தருகிறார்கள்.

மொத்தத்தில் இது ஒரு சுகானுபாவம்.

வாரே  வா ! ஹாட்ஸ் ஆஃப் ! என்றெல்லாம் சொல்லத் தோன்றுகிறதா?

சொல்லுவோம்.

அரசுக்கும் உருவாக்கிய டிசிஎஸ் நிறுவனத்துக்கும் நன்றி சொல்லி, அரசாங்கத்தில் ஒவ்வொரு இடமும் இப்படித்தான் இருக்கவேண்டும் என்று வேண்டிக்கொண்டு முடிப்போம்.

நண்பர் கிருபானந்தனும் நானும் இணைந்து அமைத்த குவிகம் இலக்கிய வாசல் என்ற அமைப்பு  நண்பர்களின் நல்லாதரவோடு  ஓராண்டைப் பூர்த்தி

செய்கிறது.

சென்ற வருடம் சித்திரைத் திங்களில் துவங்கிய இந்த வாசலுக்கு

 திருப்பூர்   கிருஷ்ணன், வா.வே.சு, ஜெயபாஸ்கரன், பிரபஞ்சன்,   பதின்மூன்று சிறுகதை ஆசிரியர்கள், நீரை அத்திப்பூ, சாரு நிவேதிதா, ஸ்ரீஜா வெங்கடேஷ், அசோகமித்திரன், அழகியசிங்கர், ரவி தமிழ்வாணன், பாம்பே கண்ணன், ஞாநி 

ஆகிய இலக்கிய வித்தகர்களுடன், மற்றும் பல இலக்கிய நண்பர்கள், வாசகர்கள்  வந்து சிறப்பித்தை நாங்கள் பெற்ற பெரும் பேறாகக் கருதுகிறோம்.

இந்த நிகழ்வுகளின் வலைப் பதிவுகளையும் ஒலி வடிவங்களையும்

ilakkiyavaasal.blogspot.in  என்ற  வலைப்பூவில் பார்க்கலாம். கீழே உள்ள வலைப் பதிவுகளைச் சொடுக்கினால் தாங்கள் அந்த நிகழ்வின் புகைப்பட -ஓலி வடிவைக் கண்டு – கேட்டு ரசிக்கலாம்.

• இனிதே திறந்தது இலக்கிய வாசல்
• நான் ரசித்த ஜானகிராமன் – ஒரு பதிவு
• திரு பிரபஞ்சன் நேர்காணல் – ஒரு பதிவு
• சிறுகதைச் சிறுவிழா – ஒரு பதிவு
• முகத்தை மறைக்குதோ முகநூல்
• அசோகமித்திரன் படைப்புகள் – ஒரு பதிவு
• பாண்டிய நெடுங்காப்பியம் – ஒரு பதிவு
•  நூல் அறிமுகம்- நேர்பக்கம்
• புத்தக உலகம் – ஒரு பதிவு
• பொன்னியின் செல்வன் வெற்றி ரகசியம்- ஒரு பதிவு
• நாடகம் – “நேற்று இன்று நாளை”- ஒரு பதிவு

இந்த சித்திரை மாதத்தில் முதலாம் ஆண்டுவிழா சற்று பெரிய அளவில் நடைபெற உள்ளது. ” இயல் இசை நாடகம்” என்று மூணு நிகழ்ச்சிகள்

இயலுக்கு, அசோகமித்திரன், இந்திரா பார்த்தசாரதி ,பிரபஞ்சன் என்ற இலக்கிய சிகரங்களைப் பேசக் கேட்டு  கவுரவிக்கிறோம்.

இசைக்கு  ஒரு வில்லுப்பாட்டு.

நாடகத்திற்கு , கோமல் சாமிநாதனின்  நாடகம்.

எங்கே ? எப்போது?

இந்த இதழின் கடைசிப்பக்கம் பார்க்க

இந்தியாவில்  குறிப்பாகத் தமிழகத்தில் எங்கும் எதிலும் இப்போது சூடு பறக்கிறது !

மார்ச் ஏப்ரல் மாதத்திலேயே 100 டிகிரிக்கு மேல் கோடையின் தாக்கச் சூடு. கொதிக்கும் சாலைகள் தமிழகத்திலும் வெயிலின் தாக்கம் அதிகரிக்கத்   துவங்கியுள்ளது.

பனாமா வெளியீட்டால் ஊழல் வாதிகள் உலகெங்கும் பறந்து கிடக்கிறார்கள் என்கிற சூடு!

கேரளாவில் கொல்லத்திற்கு அருகே பரவூர் தேவி கோவிலில் நடைபெற்ற வாண  வேடிக்கை விபரீதமாகி 110  க்கும் மேற்பட்டவர்களைப் பலி வாங்கிய சூடு !

( அந்தக் கொடுமையை இந்த வீடியோவில் பார்த்தால் அந்த சூட்டின் கொடுமை புரியும்! )

கொல்லம் கோவில் பட்டாசுத் தீ விபத்து

எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக தேர்தல் சூடு வேற!

தமிழகம், கேரளா, அஸ்ஸாம், மேற்கு வங்காளம் ஆகிய மாநிலங்களில் தேர்தல் சூடு பட்டையைக் கிளப்பிக் கொண்டிருக்கிறது.

தமிழகத்தில் அண்ணா தி மு க வின் இரட்டை இலை எல்லா தொகுதிகளிலும் போட்டியிடுகிறது.

தி மு க கூட்டணியில் காங்கிரஸ் மற்றும் சில குட்டிக் கட்சிகள்.

விஜய்காந்த் கூட்டணியில் வை கோ, திருமாவளவன், இடது வலது சாரிகள் கடைசியாக வாசனின் த மா கா ,

பாட்டாளி கட்சி  தனியாக ,

பி ஜே பி  தன்னந் தனியாக

இப்படி ஐந்துமுனைப் போட்டி உருவாகியுள்ளது. இதனால் தேர்தல் சூடு அதிகரித்துக் கொண்டே வருகிறது. கத்திரி வெயிலே தேவலாம் என்ற அளவில் இருக்கிறது தேர்தல் ஜுரம்.

இப்படிப் பலவித சூடுகள்!. நாம் எப்போதும் சூடு கண்ட பூனை ஆயிற்றே!  எததனை சூடு பட்டாலும் நமக்கு சூடு சொரணை வருமா?  தெரியவில்லை. ஆனால் ஓட்டுப் போடுவது நமது கடமை. ஐந்து முகங்களுடன் நோட்டா  ( 49 ஓ) சேர்த்து ஆறு முகங்கள் இருக்கின்றன.  விதியை மனதில் எண்ணிக்கொண்டு நமக்குப் பிடித்த முகத்தில் குத்துவோம். நடப்பது நடக்கட்டும். 

Editor and Publisher’s office address:

S.Sundararajan
B-1, Anand Flats,
50 L B Road, Thiruvanmiyur
Chennai 600041
போன்: 9442525191
email : ssrajan_bob@yahoo.com

ஆசிரியர் & பதிப்பாளர்  : சுந்தரராஜன்
துணை ஆசிரியர்     : விஜயலக்ஷ்மி
இணை ஆசிரியர்    :அனுராதா
ஆலோசகர்              :அர்ஜூன்
தொழில் நுட்பம்    : ஸ்ரீநிவாசன் ராஜா
வரைகலை             : அனன்யா